بررسی کارایی فناوری بیورآکتور غشایی مستغرق در تصیفه فاضلاب شهری (مطالعه موردی: فاضلاب خام ورودی به تصفیه خانه فاضلاب کرج)

Abstract

زمینه و هدف: بیورآکتورهای غشایی یکی از روش‌های نوین و پیشرفته تصفیه فاضلاب می‌باشند. بیورآکتورهای غشایی مستغرق که در آنها حوض ته نشینی ثانویه حذف شده و غشاها مستقیماً در داخل تانک هوادهی قرار می‌گیرند، به علت مزایای متعدد، از جمله کیفیت خروجی بهتر و مطمئن‌تر در طی سال‏های اخیر توجه بیشتری را به خود معطوف داشته‏اند. روش کار: در مطالعه حاضر، کارایی سیستم بیورآکتور غشایی مستغرق در مقیاس پایلوت در حذف نیاز اکسیژنی شیمیایی (میانگین COD فاضلاب ورودی mg/L8/18±6/230)، مواد معلق کل (میانگین TSS ورودی mg/L4/19±2/104) و کدورت بر حسب واحد کدورت نفلومتری (میانگین کدورت فاضلاب ورودی NTU1/6±3/44) از فاضلاب شهری وارده به تصفیه خانه فاضلاب کرج در فصل زمستان در زمان‏های ماند هیدرولیکی مختلف (4، 6، 8، 10 و 12 ساعت) مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که در زمان ماند هیدرولیکی تانک هوادهی معادل 4 ساعت، میانگین غلظت‌های COD، TSS و کدورت خروجی به ترتیب برابر mg/L 2/9، کمتر از mg/L 1 و NTU 3/0، در زمان ماند هیدرولیکی 6 ساعت، مقادیر فوق به ترتیب برابر mg/L 3/7، کمتر از mg/L 1 و NTU 28/0، در زمان ماند هیدرولیکی 8 ساعت، این مقادیر به ترتیب برابر mg/L 7، کمتر از mg/L 1 و NTU 25/0، در زمان ماند هیدرولیکی 10 ساعت، مقادیر فوق به ترتیب برابر mg/L 2/6، کمتر از mg/L 1 و NTU 17/0 و در زمان ماند هیدرولیکی 12 ساعت، مقادیر فوق به ترتیب برابر mg/L 3/4، کمتر از mg/L 1 و NTU 16/0 بود. نتیجه‌گیری: این تحقیق نشان داد که سیستم بیورآکتور غشایی مقادیر COD، TSS و کدورت را در تمام زمان‏های ماند هیدرولیکی مورد مطالعه در مقایسه با سیستم‌های متعارف تصفیه فاضلاب با درصدهای بالایی حذف نمود. بنابراین می‏توان از تکنولوژی SMBR در شرایط دمایی پایین برای تصفیه فاضلاب استفاده نمود.