قابلیت ریسندگی و خواص کششی الیاف پلی (اتیلن ترفتالات) با اختلاط سیالات یونی پلیمری حین فرایند مذاب ریسی

Abstract

سیالات یونی با داشتن خواص ویژه‌ ای چون دمای ذوب کم، پایداری گرمایی زیاد، رسانایی الکتریکی زیاد و سایر خواص به‌ ویژه به عنوان حلال‌ های دوست‌ دار محیط زیست استفاده می شوند. مطالعات نشان می‌ دهد، استفاده از این مواد در صنعت نساجی بسیار جدید است. به‌ طوری که استفاده از سیال یونی در فرایند محلول‌ ریسی الیاف ویسکوز به عنوان حلال سلولوز تا این زمان، تنها کاربرد صنعتی این ماده در صنعت نساجی بوده است. در این پژوهش، امکان آمیخته‌ کردن پلی‌ (اتیلن ترفتالات) با برخی سیالات یونی پلیمری حین فرایند مذاب‌ ریسی برای تولید الیاف پلی‌ (اتیلن ترفتالات)، بررسی شده و خواص کششی الیاف ارزیابی شده است. نتایج نشان داد، سیالات یونی پلیمری به دلیل حساسیت به رطوبت، شرایط بسیار سختی را در اختلاط با پلی‌ (اتیلن ترفتالات) در فرایند مذاب‌ ریسی به‌ وجود می‌ آورند. گرانروی آمیخته پلی‌ (اتیلن ترفتالات) و سیالات یونی پلیمری حین فرایند مذاب به‌ طور چشمگیری کاهش یافت. با استفاده از زنجیرافزای پلیمری مناسب از کاهش گرانروی ممانعت شد. همچنین ملاحظه شد، از بین سیالات یونی پلیمری به‌ کار رفته، سیال کاتیونی (لائووریل اورتان) تری‌ متیلن مناسب‌ ترین سیال یونی پلیمری است، به‌ طوری که در یک ترکیب درصد بهینه، کمترین اثر منفی را بر خواص کششی برجای گذاشت.