بررسی رابطه ی بین دینداری و رضایت از زندگی در بین زنان سالمند شهر یزد

Abstract

سالمندی و زنانه شدن سالمندی پدیده ای است که جامعه ی ایران با آن روبه رو است. توجه به مسائل سالمندان به ویژه رضایت از زندگی آنها در نزد سیاست گذاران اجتماعی اهمیت فراوانی دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین دینداری و ابعاد مختلف آن با رضایت از زندگی در بین زنان سالمند شهر یزد انجام شده است. این پژوهش با روش کمی و تکنیک پیمایشی انجام گرفت و تعداد نمونه 265 نفر تعیین گردید. نتایج پژوهش نشان می دهد که میزان رضایت از زندگی در بین زنان سالمند شهر یزد در حد متوسطی است و میزان دینداری در بین آنها در حد بالایی قرار دارد. به ترتیب ابعاد پیامدی، اعتقادی، عاطفی و مناسکی بیشترین وزن را در شکل دهی به دینداری در نزد زنان سالمند شهر یزد دارند و همچنین دینداری به طور کلی با رضایت از زندگی رابطه ی مثبت معناداری را نشان داده است. دیگر اینکه ابعاد عاطفی و مناسکی بیشترین ارتباط را با رضایت از زندگی دارند، ولی ابعاد پیامدی و اعتقادی رابطه ی معناداری با متغیر رضایت از زندگی ندارند.