واکاوی رابطه سرمایه های اجتماعی پلیس و امنیت اجتماعی (مطالعه موردی، ناحیه دو شهر کرمان)

Abstract

پلیس برای انجام دادن رسالت خطیر خود که همانا تأمین امنیت اعضای جامعه است نیاز به مشارکت و همکاری مردمی دارد. سرمایه اجتماعی برای پلیس به عنوان ظرفیت و قابلیت مشارکت مردم در توسعه نظم و امنیت عمومی از سال ها پیش تا کنون توجه نظریه پردازان علوم اجتماعی را به خود جلب کرده است. در پژوهش حاضر به بررسی میزان سرمایه اجتماعی پلیس و تأثیر آن بر امنیت اجتماعی پرداخته شد. روش مطالعه از نوع همبستگی- توصیفی است، که جامعه آماری آن تمام افراد بالای 18 سال منطقه دو شهر کرمان می باشند. حجم نمونه نیز با استفاده از فرمول کوکران 700 نفر انتخاب شده است. اطلاعات مورد نیاز از طریق ابزار پرسشنامه استاندارد، که قبلاً روایی و پایایی آن سنجیده شده و مورد تأیید قرار گرفته است، جمع آوری شده و با نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در این پژوهش سرمایه اجتماعی پلیس در سه بعد آگاهی، اعتماد و مشارکت عملیاتی تفکیک شد و تأثیرآنها بر امنیت اجتماعی سنجیده شد. نتایج حاصل از تحقیق حاکی از آن است که، بین سرمایه اجتماعی پلیس و امنیت اجتماعی همبستگی معادل 088/.- وجود دارد. یافته های تحقیق نشان می دهند که رابطه منفی و غیرمعنی داری بین ابعاد سرمایه اجتماعی با امنیت اجتماعی وجود دارد. از میان هرسه بعد سرمایه اجتماعی پلیس، اثر منفی بر امنیت اجتماعی داشته اند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین مشارکت مردم با پلیس و اعتماد مردم به پلیس همبستگی مثبتی وجود دارد. همچنین بین آگاهی از فعالیت های پلیس با اعتماد مرم به پلیس و مشارکت مردم با پلیس رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بنابراین افزایش قدرت سرمایه اجتماعی پلیس می تواند قانون گرایی را در میان مردم افزایش دهد. همچنین یافته ها نشان می دهد که بین عملکرد پلیس و ابعاد سرمایه اجتماعی رابطه مثبت وجود دارد و فقط در بعد امنیت اجتماعی این رابطه منفی می باشد.