تأثیر دوران تحول در منظر طبیعی شهر تهران
چکیده
فضای سبز به گونه‌ای که در اختیار عموم مردم قرار داشته باشد و در کنار آن تعاملات اجتماعی و فرهنگی شکل بگیرد، از زمان‌های بسیار دور در ایران در قالب تفرج-زیارت در محل امام‌زاده‌ها وجود داشت. دو عنصر آب و گیاه که در اندیشه ایرانیان دارای تقدس و احترام خاصی است با همجواری در کنار بقاع متبرکه امام‌زادگان بر وجه تقدس و احترام آنها افزوده شد. اما در دوران گذار از سنت به مدرنیته، در دوره پهلوی فضاهای سبز عمومی در قالب فرم جدید به صورت پارک شهری و به تبعیت و تقلید از غرب در ایران شکل گرفت. علی‌رغم ایجاد فضاهای سبز در مقیاس گسترده‌تر، بیگانه بودن این فضاها با اندیشه و ذهنیت ایرانیان منجر به گسست ارتباط با این گونه فضاها شد. این مقاله با بررسی و مقایسه ویژگی های مختلف در ارتباط با نمونه‌های فضای سبز عمومی در دوران سنت و مدرنیته سعی بر واکاوی و تحلیل دلایل دور شدن انسان معاصر از فضای سبز علی‌رغم بالا رفتن سرانه آن در فضاهای شهری دارد.
کلید واژگان
فضای سبز عمومیامامزاده
پارک شهری
دوران تحول
شماره نشریه
41تاریخ نشر
2018-02-201396-12-01
ناشر
پژوهشکده هنر، معماری و شهرسازی نظرسازمان پدید آورنده
استادیار دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهرانگروه معماری منظر، پژوهشکده نظر و دانشگاه پاریس 8.
شاپا
2008-74462008-2169
