منظر راه شهرى

Abstract

تعبیرى از شهر وجود دارد که آن را مجموعه‌ای متشکل از توده و فضا می‌داند. در این تعبیر، راه‌های شهرى به عنوان عمده‌ترین بخش از فضاى شهر مطرح‌اند. محصول چنین نگرشى، تنها به مورفولوژى و ریخت‌شناسی کالبد راه‌های شهرى منتهى می‌شود. این شناخت به آن نیمه از شهر که به جنبه‌های عینى منظر اشاره دارد، محدود می‌شود. هدف این مقاله شناخت منظرین راه شهرى است که به هر دو جنبه عینى و ذهنى آن می‌پردازد و ترکیب جدایی‌ناپذیر آن را می‌سازد. در حقیقت منظر راه شهرى دستیابى به معرفتى از راه است که ادراک کالبدى و نگرش ذهنى و خاطره‌ای راه را توأمان می‌داند. نه یکى را مقدم بر دیگرى و نه یکى را کافى می‌پندارد. این بحث در قالب مجموعه‌ای دنباله‌دار تقدیم خوانندگان عزیز می‌گردد تا بتوان به شناختى علمى از منظر راه شهرى دست یافت. در بخش نخست از این مجموعه، مفهوم منظر راه شهرى مورد بررسى قرار می‌گیرد.