دستور العمل ها و دستآوردهای دعا در نهج البلاغه
(ندگان)پدیدآور
اقبال, ابراهیمممتحن, مهدیحسینی میلانی, سید مهدینوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
دعا، برترین عبادت و بالاترین رابطه بنده با معبود است. در این امر مهم، بندگان یکنواخت عمل نمی کنند و از آداب، اصول و موارد دعا شناخت درستی ندارند و چه بسا در این راه دچار سردرگمی و سرخوردگی شوند. الگو قرار دادن پیامبران الهی، امامان و پیشوایان بر حق، در این مسیر راه گشا است. دعاهای حضرت علی (ع) در نهج البلاغه، نمونه و ابزاری بس مناسب برای دستیابی به این مقصود است. با بررسی این موارد، آداب دعا همچون: به درگاه خداوند بودن و آغاز و پایان آن با ذکر و حمد و ثنای او بودن؛ اسلوب دعا همانند ساختار جمع داشتن و موضوع آن همانند امور اعتقادی، اخلاقی، مصالح عمومی و حکومتی، نعمت های کلی، مالی محدود و نتایج ارزشمند دیگری به دست می آید.
کلید واژگان
دعاحضرت علی (ع)
نهج البلاغه
اسلوب
موضوع
دستآورد
شماره نشریه
3تاریخ نشر
2015-10-231394-08-01
ناشر
بنیاد بین المللی نهج البلاغهسازمان پدید آورنده
استادیار دانشگاه تهراناستادیار دانشگاه آزاد اسلامی جیرففت
دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران




