هنر سازه تکرار و دلالت‌های معنایی آن در حکمت‌های نهج‌البلاغه

Abstract

کلام امام علی<strong>×</strong> سرشار از انواع تکنیک‌های متنوع بلاغی است. از این میان تکرار به‌عنوان ابزاری مؤثر در جلب توجه مخاطب و انتقال معانی مورد نظر، جایگاه ویژه‌ای دارد. در پژوهش حاضر نگارندگان ضمن بیان آرایه تکرار و جایگاه آن در نقد قدیم و جدید، به انواع آن از نظر نحوی و بلاغی اشاره کرده‌اند و نمونه‌هایی از تکرار در حکمت‌های نهج البلاغه را استخراج کرده و ضمن اشاره به نکته‌های نحوی یا بلاغی، دلالت‌های احتمالی آن را بیان نموده‌اند. این جستار با بررسی کارکردهای تکرار در حکمت‌های نهج البلاغه در پی نشان دادن بخشی از ویژگی‌های کلام امام علی<strong>×</strong> به شیوه تحلیلی توصیفی است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد محورهای تکرار در حکمت‌های امام در چهار سطح مختلف حرف، کلمه، عبارت و جمله دیده می‌شود و ایشان این شیوه را به‌عنوان سبکی برانگیزنده و تأثیرگذار به‌منظور توسعه محتوا و آهنگ کلام خود به‌کار برده‌اند.