اثر سطوح مختلف آبیاری و تراکم بوته بر عملکرد و اجزاء عملکرد دانه و کارآئی مصرف آب در ذرت دانه‌ای سینگل کراس 302

Abstract

به منظور بررسی اثرسطوح مختلف آب و تراکم کاشت برعملکرد، اجزاء عملکرد و کارایی مصرف آب هیبرید زودرس ذرت دانه‌ای سینگل کراس 302 در روش آبیاری بارانی، پژوهشی طی دو سال زراعی (1385 و 1386) به صورت اسپلیت‌پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه کرج انجام گردید. کرت‌های اصلی سه سطح آبیاری 75، 100 و 125 درصد نیاز آبی برآورد شده به روش پنمن مانتیث (با اعمال ضرایب گیاهی) و کرت‌های فرعی سه تراکم کاشت (80 ، 90 و 100 هزاربوته در هکتار) بود. نتایج نشان داد که با افزایش آب آبیاری عملکرد دانه رقم مذکور به طور معنی‌داری افزایش یافت؛ بطوریکه بیشترین عملکرد دانه از تیمار125% نیاز آبی و کمترین عملکرد از تیمار 75% نیاز آبی حاصل شد. بیشترین میزان کارایی مصرف آب در تیمار 100 درصد نیاز آبی (03/1 کیلوگرم بر متر مکعب) مشاهده گردید. تراکم‌های متفاوت کاشت نتوانستند اثر معنی‌داری را بر عملکرد، اجزاء عملکرد و کارایی مصرف آب رقم مذکور بگذارند. مقایسه میانگین برای اثر متقابل آبیاری × تراکم بوته برای وزن خشک گیاه نشان داد که تیمار سطح آبیاری 125 % با تراکم 90 هزاربوته در هکتار از نظر عملکرد دانه، وزن هزار دانه، وزن خشک گیاه، ارتفاع بوته، تعداد دانه در ردیف و تیمار سطح آبیاری 100 درصد نیاز آبی با تراکم 100 هزاربوته در هکتار از نظر کارایی مصرف آب برتر بودند. براساس نتایج این تحقیق در شرایط عدم محدودیت منابع آبی، کاربرد 12000 متر مکعب آب در هکتار (در روش آبیاری بارانی) و اعمال تراکم کاشت 90 هزاربوته در هکتار و در شرایط محدودیت منابع آبی کاربرد 10000 متر مکعب آب در هکتار و اعمال تراکم کاشت 100 هزاربوته در هکتار برای ذرت دانه‌ای سینگل کراس 302 در منطقه کرج مناسب می باشد.