• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • فصلنامه علمی- پژوهشی اطلاعات جغرافیایی « سپهر»
    • دوره 27, شماره 105
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • فصلنامه علمی- پژوهشی اطلاعات جغرافیایی « سپهر»
    • دوره 27, شماره 105
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    بهینه سازی جایابی شبکه های سنسور بی سیم با استفاده از الگوریتم های بهینه سازی سراسری و مدل سنجش احتمالی

    (ندگان)پدیدآور
    ارگانی, میثمکریمی پور, فریدمافی, فاطمه
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    980.4کیلوبایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    مقاله پژوهشی
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    در سال های اخیر، شبکه­ های حسگر بیسیم[1] در کاربردهای متعددی مورد مطالعه قرار گرفته ­اند. یکی از مسائل مهم مورد مطالعه در این شبکه­ ها، جایابی[2]  بهینه حسگرها به منظور دستیابی به بیشینه­ ی مقدار پوشش[3]  است. از این رو، در اکثر تحقیقات برای رسیدن به پوشش حداکثر از الگوریتم­ های بهینه­ سازی استفاده شده است. در یک رده­ بندی کلی، الگوریتم­ های بهینه­ سازی برای جایابی بهینه حسگر با هدف افزایش پوشش، به دو گروه الگوریتم­ های بهینه­ سازی محلی و سراسری تقسیم می­ شوند. الگوریتم­ های سراسری عموماً از یک روش تصادفی بر اساس یک روند تکاملی استفاده می کنند. در اغلب تحقیقات انجام شده، مدل محیط و بعضاً چیدمان حسگرها در شبکه به صورت کاملاً ساده­ سازی شده در نظر گرفته شده­ اند. در این تحقیق با مدلسازی رستری و برداری محیط در فضاهای دو و سه بعدی، عملکرد الگوریتم­ های بهینه­ سازی سراسری به منظور جانمایی بهینه حسگرها، ارزیابی و مقایسه شده اند و مدل محیط برداری به عنوان مدل دقیق تر استفاده می­ شود. از آنجایی که هدف مقایسه عملکرد و نتایج الگوریتم‌های سراسری بوده است، منطقه مورد مطالعه و شرایط پیاده‌سازی یکسان فرض شده‌اند. در این مقاله، چند روش بهینه‌سازی برای جایابی سنسور، از جمله الگوریتم‌های ژنتیک، L-BFGS، VFCPSO و CMA-ES ،پیاده‌سازی و معیار ارزیابی الگوریتم‌ها برای مسئله جایابی شبکه‌های حسگر بی‌سیم، مقدار پوشش بهینه، دقت پوشش آنها نسبت به مدل محیط و سرعت همگرایی الگوریتم‌ها در نظر گرفته شده است.از سوی دیگر، در این تحقیق مدل احتمالی پوشش[4]  برای هر یک از الگوریتم‌های بهینه‌سازی سراسری پیاده‌سازی شدند. نتایج این پیاده‌سازی‌ها نشان می‌دهد که وجود پارامترهای پیچیده‌تر در مدل محیط و پوشش، نتایج دقیق‌تر و منطبق‌تری با واقعیت را ارائه می‌کند. با این حال ممکن است کارایی زمانی الگوریتم‌ها را کاهش دهد. [1]4- Wireless Sensor Networks [2]5-Deployment [3]6- Coverage [4]7- Probablity coverage model
    کلید واژگان
    شبکه های حسگر بیسیم
    جایابی حسگر
    پوشش شبکه
    الگوریتم های بهینه سازی سراسری
    مدل احتمالی پوشش
    مدل رستری
    مدل برداری

    شماره نشریه
    105
    تاریخ نشر
    2018-05-22
    1397-03-01
    ناشر
    سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح
    National Geographical Organization
    سازمان پدید آورنده
    استادیار گروه سنجش از دور و GIS - دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
    استادیار دانشکده مهندسی نقشه برداری و اطلاعات مکانی، پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران
    دانشجوی کارشناسی ارشد سیستم‌های اطلاعات مکانی - دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان

    شاپا
    2588-3860
    2588-3879
    URI
    https://dx.doi.org/10.22131/sepehr.2018.31468
    http://www.sepehr.org/article_31468.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/56095

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب