• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • فصلنامه علمی- پژوهشی اطلاعات جغرافیایی « سپهر»
    • دوره 25, شماره 100
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • فصلنامه علمی- پژوهشی اطلاعات جغرافیایی « سپهر»
    • دوره 25, شماره 100
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    ارزیابی میزان آسیب پذیری بافت های شهری با استفاده از ANP و GIS (مطالعه موردی: شهر سمیرم)

    (ندگان)پدیدآور
    علوی, سید علیحسینی, سید مصطفیبهرامی, فریباعاشورلو, مهراب
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    2.178 مگابایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    مقاله پژوهشی
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    برنامه‌ریزی با هدف مدیریت بحران و تخمین ریسک زمین لرزه همواره یکی از دغدغه‌های اصلی برنامه‌ریزان و مدیران شهری بوده است. شناخت و تعیین میزان آسیب پذیری بافت‌های شهری در برابر زلزله به‌منظور برنامه‌ریزی مدیریت بحران قبل از وقوع زلزله الزامی به نظر رسیده است. این پژوهش با هدف ارائه الگویی مناسب جهت ارزیابی وضعیت آسیب پذیری بافت‌های شهری در برابر زلزله، بافت‌های شهر سمیرم در استان اصفهان را مورد مطالعه قرار داده است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی بوده و بررسی در آن به روش توصیفی – تحلیلی انجام شده است. به منظور نیل به اهداف پژوهش ابتدا معیار‌های مؤثر در آسیب‌پذیری بافت‌های شهری در برابر زلزله شناسایی گردیده، سپس با بهره گیری از مدل تحلیل شبکه‌ای (ANP) و نرم‌افزار آن، ارزش و اهمیت هر یک از معیار‌ها تعیین شده، در مرحله بعد نتایج حاصل از فرآیند تحلیل شبکه‌ای با لایه راه‌های شریانی درجه یک، درجه دو و درجه سه، تراکم جمعیتی، کیفیت ابنیه، شیب زمین، فاصله از گسل، فضای باز و سبز، مراکز درمانی، مراکز فرهنگی، مراکز آموزشی و مسکونی، تلفیق و نقشه میزان آسیب‌پذیری بافت‌های شهری در شهر سمیرم تهیه گردیده است. نتایج تحقیق نشان داده که از میان معیارهای تأثیرگذار، معیارهای تراکم جمعیت، راه شریانی درجه 2 و فاصله از گسل دارای بیشترین اهمیت بوده و نیز فاصله از مراکز فرهنگی و مراکز آموزشی کمترین اهمیت در میزان آسیب‌پذیری بافت‌های شهری را داشته‌اند. همچنین نتایج پژوهش نشان داده است که میزان آسیب‌پذیری در قسمت شمالی و مرکزی شهر سمیرم به علت نزدیکی به خط گسل و فرسوده بودن بناها بیشتر از سایر مناطق این شهر بوده است. با توجه به نتایج به دست آمده از لایه رقومی بافت‌های شهری سمیرم با انجام برنامه‌ریزی‌های صحیح قبل از وقوع و نیز داشتن طرح‌های مدیریتی پس از بحران می‌توان به میزان قابل توجهی از تلفات وخسارات ناشی از پیامدهای خسارات ناشی از زلزله کاهش داد. همچنین لازم به ذکر است که یکی از عوامل مورد غفلت قرار گرفته در طول تاریخ، عامل تکتونیک بوده، از این رو توجه به مبحث شیب و سایر عوامل، همواره در شهرسازی سیر تکاملی داشته‌اند.
    کلید واژگان
    آسیب پذیری
    زلزله
    مدل تحلیل شبکه ای
    سیستم اطلاعات جغرافیائی
    بافت شهری
    سمیرم

    شماره نشریه
    100
    تاریخ نشر
    2017-02-19
    1395-12-01
    ناشر
    سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح
    National Geographical Organization
    سازمان پدید آورنده
    استادیار جغرافیا و برنامه ر یزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس
    دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه فردوسی مشهد
    کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه یزد
    کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه یزد

    شاپا
    2588-3860
    2588-3879
    URI
    https://dx.doi.org/10.22131/sepehr.2017.24811
    http://www.sepehr.org/article_24811.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/56012

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب