تعیین و تحلیل سطوح برخورداری دهستان‌های شهرستان سربیشه با بهره‌گیری از روش‌های تاپسیس و موریس
چکیده
شناخت و بررسی امکانات و توانایی‌ها و در پی آن تعیین سطوح توسعه‌یافتگی نواحی، نخستین گام در فرایند برنامه‌ریزی و توسعه به شمار می‌رود. به همین منظور هدف کلی از این مقاله تعیین سطوح توسعه‌یافتگی دهستان‌های شهرستان سربیشه و رتبه‌بندی آن‌ها بر اساس میزان توسعه‌یافتگی، برای هدایت برنامه ریزان و سیاستمداران در تعیین اولویت سرمایه‌گذاری انجام گرفت که برای تعیین سطوح توسعه‌یافتگی از مدل‌های تاپسیس و مدل موریس، با انتخاب 52 متغیر در قالب 8 بعد استفاده‌شده است. با بهره‌گیری از روش ضریب اختلاف، به تعیین میزان اختلاف و پراکندگی امکانات و خدمات در دهستان‌ها مبادرت شده است. دهستان‌ها ازلحاظ سطح توسعه‌یافتگی در سه‌شاخه توسعه‌یافته، درحال‌توسعه و محروم طبقه‌بندی‌شده‌اند. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که ضریب توسعه‌یافتگی بین دهستان‌های شهرستان سربیشه متفاوت بوده و دارای اختلاف و نابرابری می‌باشد به‌طوری‌که دهستان درح و مود با ضریب 55906/33 توسعه‌یافته و دهستان نهارجان 02924/20 درحال‌توسعه و دهستان با مومن‌آباد با ضریب 747868/9 محروم قرار دارند. بنابراین این تفاوت‌ها لزوم تهیه و اجرای برنامه‌ها و طرح‌های هدفمند را برای توسعه یکپارچه و متوازن ایجاب می‌کند.
کلید واژگان
سطوح توسعهیافتگیمدل تاپسیس
مدل موریس
ضریب اختلاف
دهستان‌های شهرستان سربیشه
شماره نشریه
23تاریخ نشر
2017-12-221396-10-01
ناشر
فرماندهی انتظامی استان خراسان جنوبیسازمان پدید آورنده
بیرونیبیرونی
