رابطه علی درونی‌سازی آرمان لاغری با نارضایتی از بدن: نقش واسطه‌ای مقایسه اجتماعی

Abstract

<strong>مقدمه</strong>: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه علی درونی‌سازی آرمان لاغری با نارضایتی از بدن با توجه به نقش واسطه‌ای مقایسه اجتماعی انجام گرفت. <strong>روش</strong>: 351 دانشجوی دختر مقطع کارشناسی دانشگاه کاشان که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند، در این پژوهش شرکت کردند. به منظور جمع آوری داده‌ها از مقیاس‌های جهت‌گیری مقایسه‌ای آیوا-نترلندز (INCOM)، مقیاس مقایسه ظاهر جسمانی نسخه تجدیدنظرشده (PACS-R)، مقیاس تجدیدنظرشده کلیشه‌سازی بدن آرمانی (IBIS-R) و پرسشنامه شکل بدنی (BSQ) استفاده شد. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS و AMOS ویراست 21 انجام شد. <strong>یافته‌ها</strong>: نتایج نشان دادند که الگوی پیشنهادی از برازش نسبتاً خوبی با داده‌ها برخوردار است. برازش بهتر از طریق همبسته کردن خطاهای یک مسیر حاصل شد. یافته‌ها همچنین حاکی از معنی‌داری روابط بین درونی‌سازی آرمان لاغری با مقایسه اجتماعی کل و مقایسه اجتماعی ظاهر بود. رابطه مقایسه اجتماعی ظاهر و مقایسه اجتماعی کل با نارضایتی از بدن نیز معنی‌دار بود. نتایج همچنین نقش واسطه‌ای مقایسه اجتماعی ظاهر را در رابطه بین درونی‌سازی آرمان لاغری با نارضایتی از بدن مورد تأیید قرار دادند. <strong>نتیجه‌گیری</strong>: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر، بررسی عوامل علی زمینه‌ساز درونی‌سازی آرمان لاغری و مقایسه‌های اجتماعی مرتبط با ظاهر می‌تواند گامی در جهت پیشگیری از ایجاد نارضایتی از بدن باشد. <strong>کلمات کلیدی</strong>: درونی‌سازی آرمان لاغری، نارضایتی از بدن، مقایسه اجتماعی