بررسی تاثیر تحریک شنوایی با آوای اذان بر تغییرات علایم همودینامیک در بیماران مبتلا به کما

Abstract

زمینه و هدف: سیستم اعصاب انسان به محرک های صوتی با فراز و فرود های منظم پاسخ مثبت نشان می دهد و از سویی بسیار سفارش شده در خانه هایتان به خصوص هنگام بیماری، اذان بگویید. هدف از مطالعه بررسی تاثیر تحریک شنوایی با آوای اذان در تغییرات علایم همودینامیک بیماران مبتلا به کما است. روش بررسی: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی قبل و بعد است که بر روی 33 بیمار مبتلا به کمای تروماتیک مغزی که به شکل تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شده است، انجام شده است. گروه آزمون به مدت 14 روز، 2 بار در روز، موقع اذان ظهر و مغرب آوای اذان را توسط هدفون دریافت می کردند. قبل و بعد از هر بار مداخله علایم همودینامیک ثبت شد. در گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت و روزی دوبار موقع ظهر و مغرب علایم همودینامیک ثبت شد. سپس داده ها توسط برنامه SPSS ویراست 16 و آزمون های آماری کای دو و تی تست و اندازه گیری مکرر آنالیز شد. یافته ها: دامنه سنی نمونه ها 14 تا 68 سال بود. بالاترین میانگین سنی مربوط به گروه اذان بود و بیشترین جنس در دو گروه را مردان تشکیل میدادند (n=27). در گروه آزمون با وجود رابطه معناداری در بعضی از روزها و در برخی متغیرها نسبت به وضعیت پایه، لیکن روند یکنواختی طی چهارده روز در علایم همودینامیک مشاهده نشد. نتیجه گیری: تحریک شنوایی با آوای اذان نمی تواند سبب روند افزایشی یا کاهشی یکنواخت در متغیرهای مورد بررسی در بیماران کمایی شود.