بررسی میزان فشار روحی مراقبین خانوادگی بیماران روانی مراجعه کننده به بیمارستان و مرکز جامع روانپزشکی زاهدان

Abstract

مراقبین خانوادگی بیماران، محسوب میشوند زیرا تعهد و الزام آنان برای مراقبت از فرد بیمار و ناتوان در خانواده ممکن است به تخریب روحی روانی منجر شود. این تحقیق در سال 1379 بر روی مراقبین خانوادگی بیماران روانی مراجعه کننده به مرکز روانپزشکی زاهدان به منظور تعیین میزان فرسودگی و خستگی روانی آنان انجام گردید. پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی بر روی 125 نفر مراقب خانوادگی بیماران روانی مرکز روانپزشکی زاهدان انجام گردید. با در نظر گرفتن ویژگی های واحدهای مورد پژوهش ابتدا با استفاده از پرونده، خصوصیات فردی و تشخیص روانپزشکی بیمار بررسی و ثبت گردید و سپس اطلاعات مربوط به خصوصیات فردی مراقبین و میزان فرسودگی و خستگی روانی آنان توسط پرسشنامه و بصورت مصاحبه جمع آوری شد. داده ها با استفاده از شاخص های توصیفی تحلیلی ارایه گردید. یافته ها نشان داد، از مجموع مراقبین 26.4% فشار روحی روانی خفیف، 60.8% فشار روانی متوسط و 12.8% فشار روحی روانی شدید داشتند. میانگین فشار روحی روانی حاصل از نگهداری و مراقبت بیماران اسکیزوفرن و سایر اختلالات سایکوتیک بیشتر از بیماران با تشخیص اختلال خلق گزارش گردید. پرستاری و مراقبت طولانی مدت از بیماران روانی در منزل فشار زیادی را به مراقب تحمیل میکند 73.6% مراقبین خانوادگی در این مطالعه فشار روحی روانی متوسط تا شدید داشتند. این فشارها میتواند سلامت روانی مراقبین را به مخاطره انداخته و کیفیت مراقبت و نوع ارتباط با فرد بیمار را مختل نماید و ضرورت انجام مداخلات برای کاهش این فشارها توصیه می شود.