اورژانسهای دستگاه ادراری فوقانی ( مقاله بازآموزی )

Abstract

نیاز فوری به اقدامات پزشک هر طبیبی را بر آن می دارد که اورژانس را بطور علمی بشناسد تا آسایش در طبابت و اطمینان در بهبودی بیمار مهیا گردد دستگاه ادراری فوقانی که شامل کلیه و حالب میباشد اورژانسهای شایع و نادری دارد که در این مقاله سعی شده است روش برخورد با اورژانسهای شایع مورد توجه کاربردی قرار گیرد. در پارگی خفیف حالب 6 هفته دبل جی گذاشته و در نوع شدید آن یورترویورتروستومی انجام میدهیم در کندگی حالب با گذاشتن نفروستومی به مدت 6 هفته ترمیم انجام می گیرد. اگر سنگ حالب فوقانی و میانی در بچه ها و بالغین کمتر از 2 سانتی متر باشد سنگ شکنی برون اندامی (Eswl) و بیشتر از دو سانتی متر سنگ شکنی درون اندامی (Tul) می کنیم و سنگ حالب تحتانی کمتر از یک سانتی متر را کاندید Eswl و بیشتر از یک سانتی متر را کاندید Tul می نماییم و در خانمهای باردار کمتر دستکاری توصیه می شود که گذاشتن دایورژن (استنت، نفروستومی) از انتخابهای درست تلقی می شود در بیمارانیکه upj-o دو طرفه دارند و بیمار دچار عفونت و ازوتمی شدید است، در ناژ قبل از عمل، سپس عمل جراحی توصیه می شود. در پیلونفریت حاد در صورت سپسیس بیمار بستری می شود و 6-4 هفته طول درمان با آنتی بیوتیک ادامه می یابد و در صورت عدم سپسیس بیمار 10 روز تحت درمان با آنتی بیوتیک قرار می گیرد. آبسه کلیه کمتر از 3 سانتی متر با آنتی بیوتیک و آبسه بیشتر از 3 سانتی متر در ناژ آبسه و آنتی بیوتیک و در صورت عدم کارکرد کلیه نفرکتومی توصیه می شود و در پیونفروز دایورژن ادراری و آنتی بیوتیک درمان پیشنهادی خواهد بود. در پیلونفریت آمفیزماتو آنتی بیوتیک مناسب کنترل قند بیمار و رفع انسداد سه اصل مهم درمان تلقی می شود و در ترومای کلیه در صورت ترومای سوراخ شونده لاپاراتومی انجام میشود و در بیشتر موارد تروما Blunt را می توان تحت نظر گرفت.