مقایسه تاثیر افزودنی زئولیت بصورت پودر و نانو بر عملکرد آسفالت ماستیک درشت‌دانه نیمه گرم

Abstract

<em>هدف اصلی این پژوهش کاهش دمای تولید و اجرای مخلوط آسفالت ماستیک درشت‌دانه بهمراه بهبود خصوصیات عملکردی آن می باشد.کاهش پتانسیل شیارشدگی مهم‌ترین ویژگی مکانیکی مخلوط آسفالت ماستیک درشت‌دانه می باشد. لذا، جهت دست‌یابی به این هدف تاثیرات نانو زئولیت و گرانول زئولیت بر نتایج آزمایش‌های مقاومت کششی غیرمستقیم (</em><em>ITS</em><em>)، حساسیت رطوبتی (</em><em>TSR</em><em>) و آزمایش ویلتراک (</em><em>Wheel Track</em><em>) مورد ارزیابی قرار گرفت. زئولیت­ها موارد مصرف متفاوتی در صنایع مختلف دارند و به‌طورمعمول در آسفالت‌های نیمه گرم جهت کاهش ویسکوزیته و درنتیجه دمای ساخت مورد استفاده قرار می­گیرند. نتایج آزمایش‌ها نشان داد که استفاده از این مواد موجب کاهش پتانسیل شیارشدگی به خصوص در نمونه­های ساخته شده با نانو زئولیت می‌گردد. مشاهده شد در حالی که افزودن نانو زئولیت موجب افزایش مقاومت کششی غیرمستقیم خشک می­گردد، گرانول زئولیت منجر به کاهش کشش غیر مستقیم در نمونه­های تر و خشک می شود. به طور کلی افزایش درصد نانو و گرانول زئولیت ، منجربه کاهش حساسیت رطوبتی نمونه­ها در محدوده حداقل مقدار قابل قبول آیین نامه ای (75 درصد) می­گردد.</em>