تعیین حداقل ضخامت روسازی دالخط راه آهن به کمک روش AASHTO
(ندگان)پدیدآور
خواجه دزفولی, امیننوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
استفاده از روسازی دالخط در خطوط راه آهن درون شهری و برون شهری به صورت روز افزون در حال گسترش می باشد. با اینحال تا کنون در آیین نامه های مختلف راه آهن در جهان، روند مشخصی به منظور طراحی و تعیین ضخامت روسازی دالخط ارائه نشده است. در این پژوهش با ایجاد تغییراتی در روش آیین نامه ای آشتو که برای تعیین ضخامت دال بتنی روسازی های بتنی راه و فرودگاه کاربرد دارد، روندی به منظور تعیین ضخامت دالخط راه آهن ارائه گردیده است. نتایج بدست آمده نشان داد که با افزایش سختی بستر روسازی دالخط، حداقل ضخامت مورد نیاز روسازی دالخط کاهش پیدا می کند. افزایش 24 برابری سختی بستر، منجر به کاهش 10 درصدی ضخامت روسازی دالخط می شود. همچنین افزایش ترافیک عبوری از روی دالخط منجر به افزایش حداقل ضخامت مورد نیاز روسازی می گردد. افزایش دو و چهار برابری ترافیک عبوری به ترتیب منجر به افزایش 12 و 25 درصدی حداقل ضخامت مورد نیاز روسازی گردید. همچنین نتایج بدست آمده نشان داد که با فرض ثابت بودن تمامی پارامترها و تنها با افزایش بار محوری قطار، حداقل ضخامت مورد نیاز روسازی دالخط افزایش می یابد.
کلید واژگان
روسازی دالخط راه آهنطراحی
خستگی
ضخامت دال بتنی
روش آشتو
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2018-03-211397-01-01
ناشر
مرکز تحقیقات راه ، مسکن و شهرسازیسازمان پدید آورنده
استادیار، گروه عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایرانشاپا
1735-34592008-3351




