بهینهسازی ضرایب معادله سنجه رسوب با استفاده از الگوریتم ژنتیک (مطالعه موردی: ایستگاههای قزاقلی و باغعباسی)
(ندگان)پدیدآور
ناصرص, فرزانهاذری, محموددستورانی, محمد تقینوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
برآورد صحیح غلظت رسوبات رودخانهها برای برنامهریزی و مدیریت پروژههای منابع آب اهمیت دارد.روشهای مختلفیبرایتعیینارتباطبیندبیجریانومقداررسوبتوسعهیافته است.منحنی سنجهرسوب یکیاز متداولترینروشهایبرآوردرسوبمعلقرودخانههامیباشد که با خطای زیادی همراه است.بهمنظورتخمینبهترمیزانرسوببا منحنیسنجه،میتوان ضرایباینمعادلهرابا روشهای هوش مصنوعی بهینه کرد.هدفاینتحقیقاستفادهازالگوریتمژنتیک برایبهینهسازی ضرایبمعادلهسنجهرسوب رودخانههای گرگانرود ( ایستگاه قزاقلی) و فریمان( ایستگاه باغ عباسی) میباشد. بدین منظور، آماردبی جریانوغلظت رسوب معلقبرای سالهای 1388-1350برای ایستگاه قزاقلی و سالهای 1388-1347 برای ایستگاه باغعباسی اخذ شد و منحنیسنجه رسوب با استفاده از 70 درصد دادهها به عنوان دادههای آموزش بهدست آمد. به منظور بهینهسازی ضرایب، مدلالگوریتمژنتیکدر نرمافزارMATLAB2017برنامهنویسیشد.نتایجبهدستآمدهنشان دادکهمدلالگوریتمژنتیک برای ایستگاه قزاقلی و باغعباسی به ترتیب با ضریب نش-ساتکلیف 5/0، 72/0و ضریب تعیین 5/0 و 89/0 عملکرد بهتری نسبت به منحنی سنجه رسوب داشته است. همچنین الگوریتم ژنتیک برای ایستگاه باغعباسی با تعداد نمونه کم از دقت بهتری نسبت به روش منحنی سنجه برخوردار است. نتایج دلالت بر کارایی مناسب الگوریتم ژنتیک در بهینهسازی رابطه دبی و رسوب به ویژه در ایستگاههای با داده کم دارد.
کلید واژگان
: الگوریتم تکاملیبهینهسازی
رسوبدهی
رسوب معلق
منحنیسنجه رسوب
شماره نشریه
3تاریخ نشر
2019-05-221398-03-01
ناشر
انجمن مهندسی آبیاری و آب ایرانسازمان پدید آورنده
گروه مرتع و آبخیزداری، دانشگاه فردوسیگروه مرتع و آبخیزداری، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران،
دانشگاه فردوسی مشهد




