بررسی عوامل مؤثر بر فرار دختران از خانه در استان آذربایجان شرقی

Abstract

نوجوانی یکی از مهم ترین دوره های زندگی است. عوامل مختلف اجتماعی و خانوادگی می-تواند بر نگرش و عملکرد یک نوجوان تأثیرگذار باشد. اهداف تحقیق حاضر، بررسی عوامل مؤثر بر فرار دختران از خانه در درجة اول و ارائة پیشنهادهای کاربردی برای جلوگیری از این معضل اجتماعی در درجة دوم بوده است. این پژوهش، نتیجة بررسی و مصاحبه با 167 نفر از دخترانی است که خانة خود را ترک نموده و در زمان انجام تحقیق در مرکز نگهداری بهزیستی حضور داشتند. روش تحقیق حاضر از نوع پژوهش توصیفی می باشد که داده های آن با استفاده از پرسشنامة هوشی ریون و از طریق مصاحبه با دختران فراری درخصوص عوامل مؤثر بر فرار آنها جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل آماری با آزمون خی دو و آمار توصیفی توسط نرم افزار گردید. نتایج نشان دادند که بین دوران بلوغ و اقدام به فرار از خانه در دختران، بین بهرة هوشی و سطح سواد دختران با اقدام به فرار، همچنین بین سطح سواد والدین دختران فراری و اقدام به فرار دختران، رابطة معنادار وجود دارد. با توجه به نتایج به دست آمده، به نظر می رسد که دختران فراری، قربانی عوامل زمینه ساز مختلف از جمله عوامل فردی، خانوادگی و اجتماعی، آموزشی، فرهنگی و اقتصادی هستند که همگی بستر مناسب برای گریز نوجوانان از خانه را فراهم می سازد و باعث آسیب ها و ناهنجاری های مختلف می گردد. با آموزش های مناسب و کافی می توان از وقوع این معضل اجتماعی پیشگیری کرد