بررسی میزان آرسنیک موجود در منابع آبی روستاهای شهرریوش و مقایسه با استانداردهای موجود با استفاده ازGIS
(ندگان)پدیدآور
علیدادی, حسینرمضانی, اعظممحبراد, بتولدهقان, علی اکبراسماعیلی, حبیب اللهرافع, شهربانودولت آبادی, مریمپایدار, مریمنوع مدرک
Textیاداشت فنی
زبان مدرک
فارسیچکیده
آرسنیک یکی ازخطرناکترین عناصر موجود در آب آشامیدنی است. مصرف آب آلوده به آرسنیک باعث بروز انواع بیماریهای مختلف از جمله سرطانها میشود. این مطالعه بهمنظور بررسی غلظت آرسنیک در منابع آب روستایی شهر ریوش کاشمر انجام گرفت. در این مطالعه توصیفی–تحلیلی مقطعی، 60 نمونه از 10 منبع آب شرب زیرزمینی شهر ریوش در طی ماههای اردیبهشت تا مرداد 1392 جمعآوری شد. نمونهبرداری و محافظت نمونهها مطابق با استاندارد متد انجام گرفت و توسط دستگاه جذب اتمی به روش VGA اندازهگیری شد. بهمنظور سنجش وجود ارتباط بین غلظت آرسنیک در آب و عواملی همچونpH، کلر باقیمانده، EC،TDS ، شوری و دما این عوامل نیز اندازهگیری شد و میزان آرسنیک با استانداردهای ملی و بین المللی مقایسه شد. میانگین غلظت آرسنیک در ایستگاههای A،B،C،D،E،F،G،H،I،J بهترتیب03/1±53/1،07/1±30/1، 83/3±55/10، 01/5±21/11، 68/3±57/10، 73/0±34/2، 58/0±22/3، 57/3±89/9، 07/5±48/10، 53/0±23/2 میکروگرم در لیتر بود. غلظت آرسنیک در پنج ایستگاه بیشتر از رهنمودهای WHO بود ولی در سایر ایستگاهها بیش از استاندارد ملی نبود. میزان آرسنیک نسبت به استاندارد ملی دارای تفاوت معنیدار (001/0>P)، ولی نسبت به استاندارد بینالمللی تنها 50 درصد ایستگاهها دارای تفاوت معنیدار (001/0>P) بودند. همچنین ارتباط معنیداری بین غلظت آرسنیک و TDS, EC، دما، شوری و کلر باقیمانده بهجز pH وجود نداشت. برنامهریزی برای جایگزینی آب آشامیدنی سالم با منابع موجود در مناطقی که میزان آرسنیک بیش از استاندارد بینالمللی است و همچنین برای کنترل مداوم منابع آبی ضروری است.
کلید واژگان
آلودگی آبآرسنیک
منابع آب شرب
روستاهای شهر ریوش
آب و محیط زیست
شماره نشریه
6تاریخ نشر
2017-01-201395-11-01
ناشر
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلابWater and Wastewater Consulting Engineers
سازمان پدید آورنده
دانشیار و عضو مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایراندانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط، عضو کمیته تحقیقات دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
دانشجوی دکترای بهداشت محیط ، مدرس دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
دانشجوی دکترای بهداشت محیط ، مدرس دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
دانشیار آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط، عضو کمیته تحقیقات دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط، عضو کمیته تحقیقات دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
کارشناسی مهندسی بهداشت محیط، مدرس دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
شاپا
1024-59362383-0905




