بررسی اعتماد به پلیس و مشارکت مردمی و رابطه آنها با احساس امنیت اجتماعی

Abstract

مقوله «احساس امنیت» به مثابه یک آرمان و واقعیت به عنوان یکی از حقوق اساسی مردم مطرح است و در نهایت رهاورد مجموعه ای از تعاملات و نیز تعاون وسازگاری بین اجزا مختلف نظام اجتماعی می باشد. روش این تحقیق، روش پیمایشی و جامعه آماری این تحقیق تمامی افراد بالای (14-64) مردم شهر تبریز می باشد. نحوة تعیین روش نمونه گیری ، نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای است. بر اساس فرمول کوکران تعداد نمونه آماری 378 نفر مد نظر قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان می دهد بین جنسیت پاسخگویان و بعد احساس امنیت فکری پاسخگویان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین میانگین احساس امنیت مالی در بین مناطق مختلف شهر تبریز تفاوت معناداری داشته است. متغیر اعتماد به پلیس با ضریب بتای 488/0 و متغیر مشارکت مردمی با ضریب بتای 130/0در مدل رگرسیونی باقی مانده اند. در مجموع این متغیر ها 29 درصد از واریانس احساس امنیت اجتماعی را تبیین کرده اند.