ارائه اصول طراحی و مقررات تبیین شده در مورد اصلاح الگوی مصرف انرژی در ساختمان ها

Abstract

در کشور ما، مصرف انرژی در بخش ساختمان بیشترین درصد مصرف را به خود اختصاص می‌دهد. پائین بودن قیمت انرژی در تمامی بخشها، به خصوص در بخش ساختمان، ناکارآمد بودن الگوی مصرف( تجهیزات با راندمان کم، شرایط کارکرد نامناسب و نگهداری غیر اصولی) را به دنبال خود داشته است. در تمام دنیا در امرساخت‌وساز به استفاده از فن‌آوری‌های نوین که سبک‌سازی، صرفه‌جویی در مصرف انرژی و افزایش ایمنی ساختمان‌ها را به دنبال دارد روی آورده‌اند و این الگوی ساخت‌وساز حتی به کشورهای هند و ترکیه نیز تعمیم یافته است. اما متاسفانه ساخت ‌و ساز در ایران با الگوهای رایج در دنیا تطبیق نیافته است و حتی در سنتی‌سازی نیز از مصالح استاندارد استفاده نمی‌شود. در مقاله حاضر پیشنهاداتی در خصوص معماری اصولی ساختمان و معرفی"مبحث 19" در مورد شیوه ساخت و ساز به روش اصولی در بهبود الگوی مصرف انژی پرداخته می شود. میزان مصرف انرژی در بخش ساختمان به اندازه ای زیاد است که صرفه جویی هرچند ناچیز در این بخش، بر میزان شدت انرژی و بهره وری منابع ملی تاثیر قابل توجهی خواهد داشت. با توجه به اجرای "مبحث 19"مقررات ملی ساختمان، صرفه جویی 55 درصدی مصرف انرژی در ساختمانها را به همراه خواهد داشت، بر این اساس می توان در پوسته خارجی و جنس مصالح دیوارها، سقف، کف و پنجره ها هر کدام چند درصد صرفه جویی انرژی کرد. در این مقاله بررسی ها نشان می دهد که کاربرد روش های مناسب در معماری می تواند بخش عمده ای از نیاز به مصرف منابع ملی برای تامین شرایط دمایی را برطرف کند و موجب افزایش بهره وری منابع شود، استفاده از فناوری و مصالح نوین، بالا بردن سطح آگاهی عمومی استفاده از متخصصان و بهبود روشهای کار، ظرفیتهای عمده ای برای افزایش بهره وری منابع در ارتباط با معماری دارد.