بررسی آزمایشگاهی تاثیر آب مغناطیسی بر خواص بتن متخلخل تازه و سخت شده

Abstract

بتن متخلخل با دارا بودن حجم حفرات بالا به عنوان پیش‌تصفیه آب‌های سطحی عمل کرده، آب حاصل از بارندگی را در زمین فرو می‌برد و سبب تغذیه سفره‌های آب زیر زمینی و کاهش رواناب می‌شود. استفاده از این بتن به دلایل زیست‌محیطی در حال افزایش است. مانع اصلی استفاده گسترده از این بتن در روسازی‌ها، مقاومت پایین آن است. در این تحقیق سعی شده است با استفاده از آب مغناطیسی، خواص مقاومتی بتن متخلخل بهبود داده شود. به این منظور، 9 نسبت مخلوط با آب معمولی و آب مغناطیسی ساخته شده است. به این منظور جمعا 224 نمونه از بتن متخلخل ساخته شده و آزمایشات بتن سخت شده شامل مقاومت فشاری، مقاومت کششی مستقیم نفوذ پذیری و تخلخل انجام شد. نتایج آزمایش‌ها نشان داد که استفاده از آب مغناطیسی سبب افزایش 36 تا 43 درصدی مقاومت فشاری 7 روزه شده است. افزایش مقاومت فشاری 28 روزه بین 9 تا 16درصد بوده است. نمونه‌های 7 روزه ساخته شده با آب معمولی، حدود 44-48 درصد مقاومت 28 روزه خود را کسب کرده‌اند در حالی که در نمونه‌های 7 روزه ساخته با آب مغناطیسی 56-61 درصد مقاومت 28 روزه خود را کسب کرده‌اند. نمونه‌های ساخته شده با آب مغناطیسی حدود 8-34 درصد نسبت به نمونه‌های ساخته شده با آب معمولی کاهش نفوذ پذیری داشته‌اند. افزایش مقاومت کششی نمونه‌های آب مغناطیسی 7 روزه بین 26تا 42 درصد و 28 روزه بین 4.5 تا 12 درصد مشاهده شده است. آب مغناطیسی تخلخل نمونه ها را به میزان 8/2 تا 5/7 درصد کاسته است. نتایج نشان می‌دهد که با انجام تراکم تخلخل حدود 10 درصد کاهش یافته اما نفوذپذیری 1/6 شده است. نمونه‌های ساخته شده با آب مغناطیسی، ظاهر و خواص فیزیکی یکنواخت‌تری داشته‌اند.