حذف اورانیوم و توریم از آب‌های آلوده با استفاده از پوست میگو

Abstract

در کار حاضر پوست میگو به­عنوان جاذب برای حذف یون‌های اورانیوم و توریم به­عنوان نمونه‌ای از آلاینده­های یونی رادیواکتیو از محلول­های آبی به‌کار برده شد. تاثیر پارامترهای مختلفی نظیر pH، زمان تماس جاذب با یون­های فلزی، غلظت اولیه یون­های فلزی و مقدار جاذب بر روی فرآیند حذف بررسی شدند. نتایج تایید می‌کند که کارآیی جذب وابسته به pH محلول آبی می‌باشد و در pH برابر 5 بهترین کارایی را دارد. در شرایط بهینه زمان تماس 10 دقیقه، مقدار 3 گرم جاذب، 100 میلی‌لیتر محلول با غلظت اورانیوم و توریم 100 میلی‌گرم بر لیتر مقدار حذف یون‌ها به‌ترتیب 99 و 80 درصد حاصل شد. در بین مدل­های سینتیکی شبه مرتبه اول، شبه مرتبه دوم، معادله ساده ایلویچ و تابع توان، داده­های تجربی مطابقت خوبی را با مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم داشتند. در مطالعه ایزوترم جذبی فرآیند، داده‌ها نشان می‌دهد که فرآیند جذب برای یون­های اورانیوم از هم دمای لانگ­مویر و یون­های توریم از هم­ دمای فروندلیچ پیروی می­کنند.