دستیابی به آسایش حرارتی شبیه‌سازی در فضاهای همگانی با بهره‌گیری از روش گام‌به‌گام؛ بررسی موردی: یک واحد همسایگی در شهرک امام خمینی لار

Abstract

حضور مردم در فضاهای شهری موجب سرزندگی محیط‌های شهری می‌شود و در بهبود سلامتی افراد اثرگذار است. آسایش حرارتی از نخستین بایسته‌های حضور شهروندان در فضاهای بیرونی است که در شهرهایی با اقلیم گرم و خشک اهمیتی دوچندان می‌یابد. هدف پژوهش حاضر یافتن اصول طراحی یک واحد همسایگی در شهرک امام خمینی لار برای تأمین آسایش حرارتی در فضاهای باز است. بدین منظور، در این پژوهش از یک فرایند شبیه‌سازی گام‌به‌گام استفاده شد. برای مدل‌سازی بافت‌های موجود و همچنین شبیه‌سازی سناریوهای طراحی، نرم‌افزار ENVI-met به‌کار برده شد. به‌منظور اعتبارسنجی مدل نرم‌افزاری نیز دمای هوا و رطوبت نسبی به مدت یک هفته در آذرماه سال 1395 از ساعت 9 الی 15 در بخشی از بافت شهر جدید لار اندازه‌گیری شد. جهت ارزیابی حرارتی سناریوهای طراحی فضا و همچنین طرح نهایی، از شاخص دمای معادل فیزیولوژیکی (PET) استفاده شده است. در فرایند شبیه‌سازی گام‌به‌گام، به‌منظور دست یافتن به الگویی بهینه، سه شاخصِ هندسه کالبدی، پوشش گیاهی و مصالح مد نظر قرار گرفت. الگوهای مزبور، در هر مرحله از فرایند، در دو روز (یکم تیرماه و یکم دی‌ماه)، بین ساعات 9 الی 17 شبیه‌سازی گردیدند. طرح بهینه محصول شبیه‌سازی 37 سناریوی مختلف طراحی است. نتایج، اثر تعیین‌کننده عامل هندسه کالبدی را بر شرایط حرارتی معابر نشان می‌دهد و در اقلیم لار، خیابانی با نسبت ارتفاع به عرض دو و جهت‌گیری پنج درجه شرقی، بهترین شرایط حرارتی را موجب خواهد شد.