صورت بندی لوازم سیاسی خوشبختی در حکمت متعالیه
(ندگان)پدیدآور
شفیعی قهفرخی, امیدبهارلو, میثمنوع مدرک
Textسیاست اسلامی
زبان مدرک
فارسیچکیده
پنداشتها و سیاستهای مربوط به خوشبختی بشر، پیوند وثیقی با نظریات سیاسی دارند. پژوهش حاضر سعی دارد با روش تفسیری و بهره گیری از حکمت صدرایی ـ به ویژه دیدگاههای علامه طباطبایی و شهید مطهری ـ به تبیین چیستی خوشبختی و جایگاه آن در منظومه حکمت سیاسی متعالیه بپردازد. در این راستا، پس از بررسی ماهیت خوشبختی در حکمت متعالیه ملاصدرا و علامه طباطبایی، چگونگی کنشگری انسان در جهت نیل به آن بررسی میشود. سپس براساس تعریف مدنظر از خوشبختی یعنی رسیدن از استعداد و نیاز به کمال و رفع نیاز، منابع فردی و اجتماعی خوشبختی تعیین میشوند که البته برای این منظور، فلسفه تشکیل جامعه و نیازهای انسان در تشکیل آن در قالب یک نظریه فلسفی-سیاسی ارائه میشود. در ادامه نیز جایگاه حکومت در دستیابی به جامعه ایده آل مورد بحث قرارمیگیرند و خوشبختی در منظومه حکمت سیاسی متعالیه، در نسبت با آزادی، امنیت، تربیت و عدالت تعریف خواهند شد.
کلید واژگان
حکمت متعالیه صدر اییخوشبخ تی
سیدمحمدحس ین طباطبا یی
صدرالمتألهین
کما لگرایی
مرتضی مطهری
سیاست اسلامی
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2020-09-221399-07-01
ناشر
دانشگاه امام صادق علیه السلامImam Sadiq University
سازمان پدید آورنده
عضو هیئت علمی دانشکده معارف اسلامی علوم سیاسی دانشگاه امام صادق علیه السلامدانشجوی دکتری علوم سیاسی در دانشگاه امام صادق علیه السلام
شاپا
2008-07432228-6594




