نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorفاریابی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorمظفری زاده, جابرfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-01T22:51:35Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-10-22T22:51:36Z
dc.date.available1399-08-01T22:51:35Zfa_IR
dc.date.available2020-10-22T22:51:36Z
dc.date.issued2017-09-23en_US
dc.date.issued1396-07-01fa_IR
dc.date.submitted2017-01-17en_US
dc.date.submitted1395-10-28fa_IR
dc.identifier.citationفاریابی, محمد, مظفری زاده, جابر. (1396). شاخص مدیریت خشکسالی هیدروژئولوژیکی (HDMI) به عنوان روشی برای مدیریت منابع آب زیرزمینی در شرایط خشکسالی ، مطالعه موردی: دشت دیر- آبدان، استان بوشهر. اکوهیدرولوژی, 4(3), 737-748. doi: 10.22059/ije.2017.62506fa_IR
dc.identifier.issn2423-6098
dc.identifier.issn2423-6101
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/ije.2017.62506
dc.identifier.urihttps://ije.ut.ac.ir/article_62506.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/467650
dc.description.abstractپدیدۀ خشکسالی آثار منفی بزرگی بر منابع آب و محیط‏های وابسته به آن می‏گذارد و در برخی سال‏ها خسار‌ت‌های جبران‌ناپذیری را سبب می‏‌شود. یکی از انواع مهم این پدیده، خشکسالی آب زیرزمینی است که بر اثر تغذیۀ ناکافی آبخوان‏ها به‌وجود می‏آید. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر خشکسالی و مدیریت منابع آب زیرزمینی دشت دیر‌ـ آبدان در استان بوشهر است. برای این کار از آمار و داده‏هایی مانند بارندگی، تراز سطح آب زیرزمینی، نتایج آنالیز شیمیایی چاه‏های پایش کیفی و دبی چاه‏های بهره‏برداری استفاده شده است. وضعیت خشکسالی با استفاده از شاخص بارش استاندارد (SPI) و شاخص‏ منبع آب زیرزمینی (GRI) بررسی شده است. در این تحقیق شاخص جدیدی به نام شاخص مدیریت خشکسالی هیدروژئولوژیکی (HDMI) معرفی شده است. این شاخص ترکیبی از شاخص منبع آب زیرزمینی (GRI)، شاخص اصلاح‌شدۀ هدایت الکتریکی (MSECI) و شاخص استاندارد‌شدۀ دبی چاه‏های بهره‏برداری (SWDI) است. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده میانگین شاخص خشکسالی آب زیرزمینی کمتر از 1- است. این موضوع نشان‏دهندۀ خشکسالی آب زیرزمینی با شدت متوسط است. این خشکسالی سبب تخریب کیفیت آب زیرزمینی نیز شده است. با توجه به شاخص MSECI، بحرانی‏ترین بخش آبخوان مناطق جنوبی آن است. از دیدگاه پتانسیل کمی آبخوان (شاخص SWDI) نیز مناسب‏ترین بخش آبخوان مناطق شمالی آن است. بر اساس میزان شاخص مدیریت خشکسالی هیدروژئولوژیکی، کمترین میزان شاخص HDMI (کمتر از 4-) در بخش جنوبی محدودۀ دیر‌ـ آبدان و در مجاورت خلیج فارس دیده می‏شود، بنابراین بهره‏برداری از آبخوان در این مناطق توصیه نمی‏شود.<br /> <strong> </strong>fa_IR
dc.format.extent835
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهرانfa_IR
dc.publisherFaculty of New Sciences and Technologies, University of Tehranen_US
dc.relation.ispartofاکوهیدرولوژیfa_IR
dc.relation.ispartofIranian journal of Ecohydrologyen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/ije.2017.62506
dc.subjectآب زیرزمینیfa_IR
dc.subjectخشکسالیfa_IR
dc.subjectشاخص مدیریت خشکسالی هیدروژئولوژیکی (HDMI)fa_IR
dc.subjectمحدودۀ دیر‌ـ آبدانfa_IR
dc.subjectمدیریت منابع آب در اکوسیستم های طبیعیfa_IR
dc.titleشاخص مدیریت خشکسالی هیدروژئولوژیکی (HDMI) به عنوان روشی برای مدیریت منابع آب زیرزمینی در شرایط خشکسالی ، مطالعه موردی: دشت دیر- آبدان، استان بوشهرfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار دانشکدۀ منابع طبیعی، دانشگاه جیرفت، جیرفتfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری هیدروژئولوژی، بخش علوم زمین، دانشگاه شیراز، شیرازfa_IR
dc.citation.volume4
dc.citation.issue3
dc.citation.spage737
dc.citation.epage748


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد