نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorدانشور, حدیثهfa_IR
dc.contributor.authorبابالار, مصباحfa_IR
dc.contributor.authorدلشاد, مجتبیfa_IR
dc.contributor.authorتبریزی رائینی, لیلاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-01T22:37:18Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-10-22T22:37:19Z
dc.date.available1399-08-01T22:37:18Zfa_IR
dc.date.available2020-10-22T22:37:19Z
dc.date.issued2018-11-22en_US
dc.date.issued1397-09-01fa_IR
dc.date.submitted2017-01-19en_US
dc.date.submitted1395-10-30fa_IR
dc.identifier.citationدانشور, حدیثه, بابالار, مصباح, دلشاد, مجتبی, تبریزی رائینی, لیلا. (1397). اثر مدیریت تغذیه (معدنی و آلی) بر میزان نیترات، ماندگاری و کیفیت پس از برداشت کرفس تازه برش‌یافته (Apium graveolens L.). علوم باغبانی ایران, 49(3), 635-645. doi: 10.22059/ijhs.2017.225526.1169fa_IR
dc.identifier.issn2008-482X
dc.identifier.issn2423-7930
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/ijhs.2017.225526.1169
dc.identifier.urihttps://ijhs.ut.ac.ir/article_68772.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/466901
dc.description.abstractکاربرد فراوان نهاده­های شیمیایی، در مزارع تولید سبزی و صیفی و عرضه سریع این محصولات به بازار (بدون در­نظر گرفتن مدت­زمان لازم، برای کاهش غلظت یا تجزیه مواد­شیمیایی)، ضرورت مدیریت تغذیه مناسب را در سیستم کشت این محصولات، بیش از پیش آشکار می­کند. این مطالعه به­منظور بررسی اثر مدیریت تغذیه، بر میزان تجمع نیترات و سایر پارامترهای کیفی گیاه کرفس انجام گرفت. تیمارهای مورد مطالعه شامل تغذیه نیتروژن­معدنی (اوره با مقادیر 300، 423، 700 و نیترات­آمونیوم با مقدار 560 کیلوگرم در هکتار)، و آلی (ورمی­کمپوست 20 کیلوگرم در 8/7 متر مربع و کمپوست 10 کیلوگرم در 8/7 متر مربع در ترکیب با مایه تلقیح قارچ زیستی تریکودرما) و شاهد بود. بعد از برداشت محصول، عملکرد گیاه در واحد سطح، تعداد ساقه، ارتفاع گیاه، میزان مواد معدنی (سدیم، پتاسیم و فسفر) و میزان نیترات اندازه­گیری شد و پس از نگهداری کرفس تازه برش­یافته در سردخانه با دمای 1± درجه سانتی­گراد به‌مدت 4 هفته، درصد کاهش وزن، مقدار ویتامین­ث، میزان مواد جامد­محلول کل و مقدار اسید قابل­تیتراسیون کل، هر هفته مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که در تیمارهای آلی، میزان مواد معدنی، ویتامین­ث، مواد جامد­محلول کل بیشتر بوده، اما میزان عملکرد، تعداد ساقه در گیاه، نیترات و کاهش وزن کمتری در مقایسه با تیمار­های معدنی داشتند. با اینکه کاربرد تیمارهای آلی، موجب کاهش ارزش اقتصادی محصول می­شوند؛ اما می­توانند باعث ایجاد مزه بهتر، ایمنی و پذیرش محصول توسط مصرف­کننده شوند.fa_IR
dc.format.extent1154
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.publisherUniversity of Tehranen_US
dc.relation.ispartofعلوم باغبانی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Horticultural Scienceen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/ijhs.2017.225526.1169
dc.subjectانبارمانیfa_IR
dc.subjectپارامترهای کیفیfa_IR
dc.subjectتغذیه نیتروژن معدنیfa_IR
dc.subjectتولید ارگانیکfa_IR
dc.subjectعلوم سبزیfa_IR
dc.titleاثر مدیریت تغذیه (معدنی و آلی) بر میزان نیترات، ماندگاری و کیفیت پس از برداشت کرفس تازه برش‌یافته (Apium graveolens L.)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله کاملfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی سابق دکتری، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرجfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرجfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرجfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرجfa_IR
dc.citation.volume49
dc.citation.issue3
dc.citation.spage635
dc.citation.epage645


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد