تأثیر محلول‌پاشی کودهای پتاسیمی و اسید هیومیک بر رنگیزه‌ها و فعالیت پاداکسندگی انگور رقم ’بیدانۀ سفید‘

Abstract

تولید انگور با کیفیت و دارای بافت محکم و ویژگی ماندگاری بالای میوه اهمیت زیادی دارد. هدف از انجام این پژوهش، تأثیر کاربرد برگی غلظت‌های مختلف (0، 1000 و 2000 میلی‌گرم در لیتر) سولفات پتاسیم، نانو‌کلات پتاسیم و اسید هیومیک بر رنگیزه‌ها و فعالیت پاداکسندگی (آنتی‌اکسیدانی) انگور 'بیدانۀ سفید‘ در راستای بهبود کیفیت در قالب طرح کامل تصادفی در یک باغ تجاری انگور طی سال‌های 1395-1393 بود. بدین منظور تیمارهای محلول‌پاشی در سه نوبت شامل یک مرحله پیش از گلدهی، دو هفته پس از تشکیل میوه و یک ماه پس از مرحلۀ دوم انجام شد. بنا بر نتایج به‌دست‌آمده تیمار سولفات پتاسیم با غلظت 2000 میلی‌گرم در لیتر موجب افزایش پتاسیم برگ، تیمار ‌نانو کلات پتاسیم با غلظت 1000 میلی‌گرم در لیتر موجب افزایش سبزینۀ (کلروفیل) کل و آنتوسیانین‌های برگ و اسید هیومیک با غلظت 1000 میلی‌گرم در لیتر موجب افزایش غلظت فنول‌های برگ و فلاونوئیدهای برگ نسبت به شاهد شد. تیمار ‌نانوکلات پتاسیم با غلظت 1000 میلی‌گرم در لیتر موجب افزایش آنتوسیانین‌های میوه و فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز میوه، همچنین تیمار نانوکلات پتاسیم با غلظت 2000 میلی‌گرم در لیتر موجب افزایش غلظت پتاسیم میوه و فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز میوه، سولفات پتاسیم با غلظت 1000 میلی‌گرم در لیتر موجب افزایش غلظت فنول‌های میوه، پروتئین میوه و فعالیت آنزیم کاتالاز میوه و اسید هیومیک با غلظت 1000 میلی‌گرم در لیتر موجب افزایش فلاونوئیدهای میوه و فعالیت آنزیم پراکسیداز میوه نسبت به شاهد شد. نتایج این بررسی تأییدکنندۀ تأثیر چشمگیر تیمار‌ها، به‌ویژه نانوکلات پتاسیم و سولفات پتاسیم با غلظت 1000 میلی‌گرم در لیتر بر افزایش فعالیت آنزیم‌ها بوده که در نتیجه آن موجب استحکام غشا و بافت میوه و در نتیجه افزایش کیفیت و ماندگاری بهتر می‌شود.