استثناهای حق تصویر

Abstract

اشخاص نسبت به تصویرشان حق دارند؛ به این معنا که می‌توانند دربارۀ تصویربرداری دیگری از خودشان و نیز انتشار تصاویر گرفته‌شده تصمیم بگیرند. به همین سبب، برای تصویربرداری و یا انتشار عکس دیگران باید رضایت شخص موضوع تصویر را به‌دست آورد. با‌این‌حال، این اختیار، مطلق نیست. مردم جامعه حق دارند تا از رویدادهای پیرامون خویش باخبر شوند؛ پس اگر به قصد اطلاع‌رسانی به دیگران از شخصی تصویر گرفته و منتشر شود، نباید بر لزوم أخذ رضایت وی پافشاری کرد. برای همین، نظام‌های حقوقی مختلف، تصویربرداری از اشخاص مشهور یا مکان‌های عمومی و به‌طور کلی آنجا را که قصد اطلاع‌رسانی در میان است، مجاز می‌دانند. با‌این‌حال، در این گونه موارد ‌باید حریم خصوصی اشخاص و شرافت و حیثیت آن‌ها پاس داشته شود. درضمن، میان انگیزۀ اطلاع‌رسانی و سودجویی باید تفاوت گذاشت. در نظام حقوقی ایران با توجه به اصل 24 ق.ا. مبنی بر آزادی مطبوعات در بیان مطالب و نیز اهمیت منافع عمومی و ترجیح آن بر منافع خصوصی، به‌نظر می‌رسد همین باور قابل پذیرش باشد.