اثر محافظه کاری حسابداری بر ترکیب بدهی ها و رشد شرکت با تاکید بر راهبری شرکتی

Abstract

تامین منابع مالی از طریق بدهی ها نیاز به افزایش قابلیت اتکاء گزارش های مالی و کاهش عدم تقارن اطلاعاتی دارد، محافظه کاری از طریق شناسایی سریع هزینه ها و جلوگیری از شناسایی درآمدهای تحقق نیافته، اعتماد تامین کنندگان منابع مالی را افزایش می دهد و به این طریق امکان دستیابی به منابع مالی خارجی را برای شرکت تسهیل می نماید، لذا هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر محافظه کاری حسابداری بر رشد ناشی از تامین منابع مالی و ترکیب بدهی ها با توجه به ساختار حاکمیت شرکتی می باشد. در این پژوهش از اطلاعات مالی 101 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی بازه زمانی 1390 تا 1396 استفاده شده است، نتایج پژوهش با استفاده از الگوی رگرسیون چند متغیره و روش داده های تابلویی، نشان می دهد که محافظه کاری اثر مثبت و معنی داری بر ترکیب بدهی ها دارد و با افزایش محافظه کاری، تامین منابع مالی از طریق بدهی های بلندمدت افزایش می یابد، همچنین محافظه کاری اثر مثبت و معنی داری با رشد از محل منابع داخلی و رشد از منابع کوتاه مدت دارد. علاوه بر این با آزمون فرضیه های پژوهش در دو گروه شرکت های با راهبری شرکتی قوی و ضعیف، نتایج نشان داد که تنها در صورت وجود ساختار راهبری شرکتی قوی، محافظه کاری اثر مثبت و معنی داری بر ترکیب بدهی ها، رشد شرکت از طریق منابع مالی داخلی و نیز رشد از طریق منابع مالی کوتاه مدت دارد.