اثرات تزریق داخل بطن مغزی بلوکر H1 هیستامین و هیستامین بر پاسخ درد فرمالینی در خرگوش

Abstract

در این مطالعه اثرات تزریق داخل بطن مغزی هیستامین و آنتاگونیست گیرنده H1 آن بر پاسخ درد فرمالینی در خرگوش بررسی شده است. تزریقات داخل بطن مغزی هیستامین ( 90 میکروگرم)، کلرفنیرامین ( 180 میکروگرم) وکلرفنیرامین ( 180 میکروگرم) قبل از هیستامین ( 90 میکروگرم) از طریق کانول<br />راهنمای کاشته شده در بطن جانبی مغز انجام شد. درد با تزریق زیرجلدی<br />فرمالین ( 100 میکرولیتر، 5 درصد) در گوش حیون ایجاد و پاسخ درد شامل<br />تعداد تکانهای سر و گوش، در فواصل پنج دقیقهای به مدت یک ساعت ثبت<br />شد. نتایج نشان دادند که فرمالین تعداد تکانهای سر و گوش را در فواصل زمانی<br />مشخص پس از تزریق افزایش داد. تزریق داخل بطن مغزی هیستامین و<br />کلرفنیرامین پاسخ درد را کاهش دادند و پیش تزریق کلرفنیرامین از کاهش درد<br />ناشی از هیستامین جلوگیری نکرد. با توجه به نتایج میتوان استنباط نمود که<br />فعال شدن سیستم هیستامینرژیک مغز خرگوش اثر تضعیفی بر روی درد ایجادمیکند و این اثر تضعیفی از طریق گیرنده H1 مرکزی آن به انجام نمیرسد.