تحلیل پیشرفتة قاب‌های فولادی دو بعدی با عضوهای دارای نقص انحنای نخستین

Abstract

شکم‌دادگی عضو های سازه یا انحنای نخستین یکی از رایج‌ترین نقص ها در فرآیند ساخت و نصب سازه ها است. شیوه ی پیشنهادی این مقاله، شکم‌دادگی را به طور صریح الگوسازی می‌کند و اثر آن را در ماتریس سختی جزء وارد می‌سازد. ماتریس سختی مماسی ناکشسان جزء تیر- ستون دارای انحنای نخستین، زیر اثر نیروی محوری، لنگرهای گرهی و بار گسترده ی میانی حساب می‌شود. بر پایه ی این ماتریس، تحلیل پیشرفته ی قاب‌های فولادی دو بعدی انجام می‌پذیرد. در این روش، می توان هر عضو را تنها با یک جزء الگوسازی کرد و برای عضوهای فشاری و کششی، رابطه‌ای یکسان را به کار ‌برد. نمودار بار- تغییرمکان فن پیشنهادی با تحلیل‌های دقیق ناحیه ی خمیری مقایسه می‌شود و در بیشتر نمونه‌های عددی، هم‌خوانی خوبی وجود دارد. نتیجه‌ها نشان می‌دهند که جزء پیشنهادی، مسیر ایستایی را به گونه‌ای مناسبی می پیماید و به خوبی ظرفیت باربری ناکشسان مرتبه ی دوم قاب‌های فولادی را برآورد می کند.