رویکردهای انطباق‌محور و کارکرد‌محور ارزیابی اجرا در برنامه‌ریزی کاربری زمین، موردپژوهی: ارزیابی انطباق‌محور در شهر لواسان

Abstract

برنامه­های توسعه شهری در راستای ایجاد نظم در شهرها و پاسخگویی به نیازهای روزافزون جمعیت شهری از سوی برنامه­ریزان شهری تهیه می­شوند و دارای ویژگی­ها و اهداف متفاوتی هستند. اغلب این برنامه­ها، بدون توجه به اهداف و نتایج برنامه­های پیشین تدوین می­شوند و به ارزیابی میزان موفقیت برنامه­های گذشته نمی­پردازند. ارزیابی اجرای برنامه­های توسعه شهری می­تواند موجبات تهیه برنامه­هایی کارآمد و پاسخگو را فراهم آورد. در این بین، برنامه کاربری زمین که تاثیر قابل­توجهی بر منافع افراد دارد، بیش از همه نیازمند ارزیابی است. یکی از روش­های ارزیابی اجرای برنامه­ها، سنجش میزان انطباق میان برنامه پیشنهادی و شرایط کنونی شهر است. این تحقیق با بهره­گیری از این رویکرد با اتکا بر سه شاخص کاربری، سطح اشغال و تراکم به ارزیابی اجرای برنامه کاربری زمین شهر لواسان پرداخته است تا مغایرت­های بروزیافته در سطح شهر را تشخیص دهد. یافته­های تحقیق نشان می­دهد که 54 درصد از سطح شهر دارای مغایرت در کاربری هستند. علاوه­بر­این، 5 درصد از قطعات نیز دارای مغایرت در سطح اشغال و تراکم هستند. مهم­ترین دلایل بروز این مغایرت­ها را می­توان نظارت ناکافی بر روند تغییر کاربری اراضی، عدم توجه شهروندان و مسئولان به منافع عمومی و ابهامات و خلاءهای موجود در برنامه پیشنهادی دانست. <span style="font-size: medium;"> </span>