تعیین نوع و زمانبندی بهینه نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه سیستمهای چند‌جزیی بر اساس قابلیت اطمینان

Abstract

در این تحقیق، برای سیستم‌های چند جزیی، مدل برنامه ریزی بهینه نگهداری و تعمیرات (نت) پیشگیرانه بر اساس قابلیت اطمینان،‌ ارائه و حل شده است. در مدل پیشنهادی نوع فعالیتهای نتِ ادواری در هر بازه بازرسی بگونه‌ای تعیین می‌شود که، ضمن تامین سطح قابلیت اطمینان مورد نیاز،‌ مجموع وزن دهی شده هزینه‌های مرتبط کمینه شود. در طراحی برنامه نت، دوره برنامه ریزی به تعدادی بازه بازرسی تقسیم شده و در ابتدای هر بازه، با در نظر گرفتن محدودیتهای سیستمی، یکی از سه نوع فعالیت نت شامل: 1) بازرسی و سرویس جزیی، 2) تعمیرات پیشگیرانه و 3) جایگزینی پیشگیرانه برای هر جز پیشنهاد می‌شود. هر یک از این فعالیتها منابع مختلفی مصرف نموده و با توجه به موقعیت جز مورد تعمیر، تاثیر متفاوتی بر قابلیت اطمینان سیستم می‌گذارد. هزینه‌های در نظر گرفته شده شامل هزینه های تعمیر، جایگزینی، خواب سیستم و خرابی‌های اتفاقی می‌باشند. در برنامه بهینه نت، با تعیین نوع فعالیت‌ها در هر بازه زمانی، سطح مشخصی از قابلیت اطمینان سیستم، با حداقل مجموع هزینه های فوق حفظ می‌شود. از آنجا که مدل پیشنهادی دارای ساختاری پیچیده است، بمنظور حل سریع آن از الگوریتم های تبرید تدریجی (Simulated Annealing) و جستجوگر ممنوعه (Tabu Search) استفاده شده است. کارایی این روش‌ها، در قالب حل مسئله برنامه نگهداری و تعمیرات برای سیستمی شامل 14 ایستگاه (جزء) نشان داده شده است.