بررسی علل ناپایداری ماشینکاری کاربید تنگستن به روش تخلیه الکتریکی

Abstract

کامپوزیت کاربید تنگستن- کبالت از مواد بسیار مهم صنعتی است که از آن در ساخت قالبهای برشی کاربایدی و ابزارهای برشی و قطعات تحت فرسایش خطوط تولید استفاده زیادی میشود. برای ماشینکاری این ماده در میان روشهای سنتی ماشینکاری،تنها سنگ زنی پاندولی آنهم با استفاده از سنگ سمباده های مخصوص و گرانقیمت و با وجود محدودیت در انتخاب پارامترهای ماشینکاری (انتخاب شکلهای ساده قطعه کار و سرعت برداده برداری پایین )مقدور می باشد. در میان روشهای جدید ماشینکاری روش تخلیه الکتریکی بهترین آنهاست،لیکن فرآیند ماشینکاری بویژه با ماشینهای حفره ساز بسیار ناپایدار بوده و توأم با پالسهای مدار باز، اتصال کوتاه و آرک می باشد. این آزمایش نشان میدهد که ماشینکاری انواع مختلف کاربید تنگستن –کبالت،بازمانهای مختلف روشنی پالسهای مدار باز با بیش از 50% بالاترین و جرقه های آرک و شبه آرک به صورت مساوی و مقدار تقریبی کمتر از 15% پایین ترین مقادیر مختلف زمان روشنی پالس را دارا می باشند. افزایش زمان روشنی پالس ناپایداری فرآیند را در ماشینکاری انواع مختلف کاربید تنگستن –کبالت افزایش میدهد . در اثر افزایش زمان روشنی پالس،بافت سطحی تقریباً در کلیه نمونه های کاربید تنگستن-کبالت درشت تر میشود که نشانه ذوب،ملحق شدن و انجماد مجدد حجم زیادتری از ماده روی سطح قطعه کار است. وجود کبالت در تمامی نواحی بافت سطحی ماشینکاری شده نشانه انجماد مجدد کبالت بر روی سطح قطعه کار یا آلیاژ شدن آن با کاربید تنگستن یا تنگستن است. در اثر حذف کاربید تنگستن و کبالت از منطقه آرک حفره ای جهت جایگزینی و رشد کربن ایجاد شده و نتیجتاً زمینه را برای وقوع پدیده آرک فراهم می آورد . این مقاله ضمن بررسی علل ناپایداری در ماشینکاری کاربید تنگستن،پیشنهاداتی در جهت حذف و یا تعدیل آنها ارائه میکند.