نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorابیلی, خدایارfa_IR
dc.contributor.authorخباره, کبریfa_IR
dc.contributor.authorمزاری, ابراهیمfa_IR
dc.contributor.authorگرایلی, بیژنfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-01T19:20:05Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-10-22T19:20:06Z
dc.date.available1399-08-01T19:20:05Zfa_IR
dc.date.available2020-10-22T19:20:06Z
dc.date.issued2016-03-20en_US
dc.date.issued1395-01-01fa_IR
dc.date.submitted2015-06-28en_US
dc.date.submitted1394-04-07fa_IR
dc.identifier.citationابیلی, خدایار, خباره, کبری, مزاری, ابراهیم, گرایلی, بیژن. (1395). نقش خودرهبری و خودمدیریتی بر سرمایه‌های انسانی سازمان‌های خدماتی دولتی (مطالعۀ موردی: وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی). مدیریت دولتی, 8(1), 93-112. doi: 10.22059/jipa.2016.57507fa_IR
dc.identifier.issn2008-5877
dc.identifier.issn2423-5342
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jipa.2016.57507
dc.identifier.urihttps://jipa.ut.ac.ir/article_57507.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/457831
dc.description.abstractپژوهش حاضر با هدف تبیین نقش خودرهبری و خودمدیریتی بر سرمایه‌های انسانی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی انجام شده ‌است. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی و روش تحلیل از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری است. حجم نمونه با استفاده از فرمول نمونه‌گیری کوکران و روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، 306 نفر انتخاب شد. برای جمع‌آوری داده‌ها، از پرسشنامة‌ خودرهبری و خودمدیریتی ابیلی و مزاری (1393) با پایایی 94/0 و پرسشنامة سرمایه‌های انسانی نادری (1390) با پایایی 95/0 استفاده شد. نتایج نشان داد خودرهبری، خودمدیریتی و سرمایه‌های انسانی کارکنان، بالاتر از حد متوسط­اند و خودرهبری (49/0r=) و خودمدیریتی (48/0r=) با سرمایه‌های انسانی کارکنان رابطۀ مثبت و معنادار (p<0/01) دارند. براساس نتایج رگرسیون گام­به­گام، از میان مؤلفه‌های خودمدیریتی، خودهدفگذاری، خودمشاهده‌گری و خودارزیابی، 38 درصد و از بین مؤلفه‌های خودرهبری، تمرکز بر پاداش طبیعی و راهبردهای رفتارمحور 39 درصد از سرمایه‌های انسانی را پیش‌بینی می‌‌کنند. مدل‌یابی معادلات ساختاری نیز نشان داد خودمدیریتی با ضریب مسیر 75/0 و خودرهبری با ضریب مسیر 68/0، بر سرمایه‌های انسانی تأثیر‌گذارند.fa_IR
dc.format.extent389
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده مدیریت دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمدیریت دولتیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Public Administrationen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jipa.2016.57507
dc.subjectخودرهبریfa_IR
dc.subjectخودمدیریتیfa_IR
dc.subjectسازمان‌های خدماتی دولتیfa_IR
dc.subjectسرمایه‌های انسانیfa_IR
dc.titleنقش خودرهبری و خودمدیریتی بر سرمایه‌های انسانی سازمان‌های خدماتی دولتی (مطالعۀ موردی: وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله علمی پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد دانشکدة روان‌شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد مدیریت آموزشی، دانشکدة روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری مدیریت آموزش عالی، دانشکدة روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری مدیریت آموزش عالی، دانشکدة روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue1
dc.citation.spage93
dc.citation.epage112


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد