تحلیل مقایسه ای سیاست های اجتماعی-رفاهی در دولت های احمدی نژاد و روحانی

Abstract

شناخت تحولات سیاست های اجتماعی- رفاهی در دولت های پس از انقلاب اسلامی از مهمترین مباحث جامعه شناسی به شمار می آید. در این راستا نوشتار تحلیلی- مقایسه ای حاضر، با هدف شناسایی چرایی و چگونگی دگرگونی و حتی تعارض در سیاست های اجتماعی- رفاهی در دولت های احمدی نژاد و روحانی به رشته تحریر درآمده است. در پاسخ به چرایی و چگونگی تعارض در سیاست های اجتماعی– رفاهی دو دولت، فرضیه ارائه شده بر این تاکید دارد که که هر چند سیاست های اجتماعی- رفاهی دو دولت متأثر از رانت و درآمدهای نفتی و در چارچوب آرمان گرایی نظام سیاسی بوده است اما غلبه سیاست زدگی و رویکرد های توده پسند در دولت احمدی نژاد و با کمی تسامح نئولیبرالی در دولت روحانی زمینه ساز و منجر به دگرگونی و تعارض در سیاست های اجتماعی- رفاهی این دو دولت بوده است. یافته ها و نتایج نشان می دهد حداقل در چهار بعد سلامت، آموزش، مسکن و تأمین اجتماعی نیز که جزء اصلی ترین ابعاد سیاست اجتماعی هستند هر دو دولت به رغم تأثیرپذیری از دو رویکرد سیاسی متفاوت؛ دچار تعارض، تناقض، آشفتگی و بلاتکلیفی در سیاست اجتماعی بوده و حتی در برخی موارد فاقد سیاست اجتماعی متوازن و تأکید شده در قانون اساسی و اسناد بالادستی بوده و عملا سیاست اجتماعی به حال خود گذاشته شده است.