تحلیل جامعه‌شناختی شاخص‌های توسعه اقتصادی- اجتماعی در دوره پساتحریم

Abstract

استدلال مقاله این است که امر توسعه به صورت تک بعدی و تک سویه نیست و همچنین توزیع متوازن و برابر منابع و امکانات برآمده و محصول توسعه، رابطه مستقیم و معنی‌داری با توسعه یافتگی اجتماعی و اقتصادی دارد که به همین منظور با محوریت این گزاره، سعی شده تحلیلی از وضعیت شاخص‌های اجتماعی و اقتصادی توسعه متأثر از عنصر بیرونی و بین‌المللی پساتحریم ارائه شود. روش‌ تحقیق کتابخانه‌ای و پیمایش و به منظور جمع‌آوری داده‌ها و اطلاعات مورد نیاز از تکنیک و ایزار فیش‌برداری نظری و تحلیل مضمون و پرسشنامه محقق‌ساخته استفاده شده است و جامعه آماری پژوهش کلیه اعضاء هیات علمی و کارشناسان و دست اندرکاران اقتصادی و اجتماعی دانشگاه تهران بوده که با استفاده از فرمول کوکران حجم جامعه آماری پژوهش 98 نمونه در نظر گرفته شد و با نمونه‌گیری خوشه‌ای داده‌ها و اطلاعات لازم از این نمونه‌ها گردآوری شد. یافته‌های تحقیق نشان داد که وضعیت ابعاد و مولفه‌های اجتماعی و اقتصادی توسعه (وضعیت فقر، وضعیت آموزش، وضعیت تورم، امنیت، اشتغال، واردات، صادرات، مصرف و وضعیت سرمایه‌گذاری) در دوران قبل و پس از تحریم به طور معنی‌داری متفاوت‌اند، به صورتی که نتیجه نهایی تحقیق حاکی از آن است که نه تنها توسعه اجتماعی و اقتصادی ایران پس از تحریم روند نزولی و کاهشی نداشته، بلکه در بسیاری از ابعاد و مولفه‌های اجتماعی و اقتصادی توسعه از جمله امنیت، آموزش، صادرات، پس انداز و سرمایه‌گذاری، رشد و ارتقا نیز وجود داشته است و از سوی دیگر وضعیت فقر و تورم نیز کاهش یافته است.