بررسی مقررات بخش کشاورزی ایران در پرتو موافقت نامه کشاورزی سازمان جهانی تجارت
(ندگان)پدیدآور
صادقی, محسنجعفری چالشتری, محمودنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
هر کشوری که خواهان عضویت در سازمان جهانی تجارت (WTO) است، باید مجموعه قوانین داخلی خود را با اصول و موافقتنامههای این سازمان هماهنگ کند. کشاورزی یکی از بخشهایی است که باید با اصول سازمان مذکور همسو باشد. به این موضوع، در مذاکرات «دور اروگوئه» در قالب «موافقت نامه کشاورزی» پرداخته شد. کشور ایران در بخش کشاورزی نیز، باید قوانین خود را با مقررات سازمان جهانی تجارت و این موافقت نامه هماهنگ کند. به همین جهت، در این مقاله، که برای رفع خلا ادبیات حقوقی کشور در این زمینه ارائه گردیده است، در فصل اول به بررسی سیر تاریخی موافقت نامه، در فصل دوم به تشریح اصول اساسی موافقتنامه و سازمان جهانی تجارت میپردازیم، آنگاه در فصل بعد، اقدام به بررسی اهم قوانین مغایر ایران در بخش کشاورزی کرده و در پایان، ضمن بر شمردن قوانین مغایر، راهکارهای پیشنهادی خود را به قانون گذار ارائه میدهیم.
کلید واژگان
موافقت نامه کشاورزیسازمان جهانی تجارت
حقوق ایران
اصل دسترسی به بازار
اصل کاهش حمایت¬های داخلی
اصل کاهش یارانه¬های صادراتی
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2013-08-231392-06-01
ناشر
دانشگاه تهرانUniversity of Tehran
سازمان پدید آورنده
استادیار موسسه حقوق تطبیقی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهراندانشجوی کارشناسی ارشد حقوق تجاری اقتصادی بین¬المللی دانشگاه تهران
شاپا
2588-56182588-6622




