بررسی مؤلفه‌های ارزیابی اثربخشی حسابرسی داخلی در ایران

Abstract

حسابرسی داخلی برای تحقق هدف اصلی خود که همان ارزش‌آفرینی برای سازمان است، بایستی اثربخش باشد؛ لذا شناخت مؤلفه‌های ارزیابی اثربخشی حسابرسی داخلی در ایران حائز اهمیت است. هدف اصلی این پژوهش، تعیین معیارهای ارزیابی اثربخشی حسابرسی داخلی در ایران است. ابزار جمع‌آوری داده‌های این پژوهش پرسشنامه بوده است. در این پژوهش از آزمون «t تک نمونه‌ای» و «آزمون فریدمن» جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها استفاده ‌شده است. یافته‌ها نشان داد که از دیدگاه پاسخ‌دهندگان، سه عامل مهم در ارزیابی اثربخشی حسابرسی داخلی در ایران به ترتیب: 1) برخوردار بودن حسابرسان داخلی از مهارت‌های ارتباطی شفاهی، نوشتاری، گوش دادن و بین فردی در انجام وظایف؛ 2) عدم محدودیت واحد حسابرسی داخلی در دسترسی به اسناد و مدارک، کارکنان، دارایی‌ها، بخش‌ها و منابع و 3) برخوردار بودن حسابرسان داخلی از نگرش ذهنی بی‌طرفانه و بدون پیش‌داوری و پرهیز از ارائه نمودن خدمات اطمینان بخشی برای فعالیتی که قبلاً مسئول آن بوده‌اند، می‌باشند. همچنین با عنایت بر اینکه ازجمله کارکردهای حسابرسی داخلی انجام حسابرسی مدیریت است، مؤلفه‌های ذکرشده در این پژوهش می‌تواند در جهت ارزیابی اثربخشی حسابرسی مدیریت نیز مورداستفاده قرار گیرد.