بررسی ارتباط بین تنیدگی با تحلیل رفتگی در میان پرستاران دانشگاه علوم پزشکی شیراز

Abstract

هدف از این تحقق ، بررسی ارتباط بین تنیدگی با تحلیل رفتگی در میان پرستاران دانشگاه علوم پزشکی شیراز بوده است. بدین منظور 10 بیمارستان با پرستاران بخشهای مختلف مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد آزمودنی ها 188 نفر بودند که 107 نفر گرو شاهد و 81 نفر گروه را مورد را تشکیل می دادند . آنها به پرسشنامه های تحلیلرفتگی مسلش و جکسون و تنیدگی اسپیل برگر که پایایی و روایی آنها مورد تایید قرار گرفته است پاسخ دادند. نتایج بدست آمده نشان داد که همبستگی معنی دار و مستقیمی بین فراوانی و شدت تحلیل رفتگی با تنیدگی وجود دارد همچنین این بررسی آشکار ساخت که بین میزان تحلیل رفتگی و نیز تنیدگی با ویژگی های جمعیت شناختی نمونه مورد بررسی ، چون سطح تحصیلات ، مدارج شغلی ، رابطه معنی دار وجود ندارد ، لیکن با افزایش سن و سابقه کار ، میزان تحلیل رفتگی کاهش می یابد . نتایج بیشتر این پژوهش نشان داد که افراد مجرد بیشتر از افراد متاهل در معرض تحلیل رفتگی قرار دارند.