مدل بهینه حمل و نقل فرآورده های سوختی(بنزین) از پالایشگاه ها و مبادی ورودی کشور به انبارهای شرکت نفت

Abstract

هر ساله برای تأمین تقاضای نقاط مختلف کشور به فرآورده های نفتی، حجم عظیمی از این فرآورده ها در شبکه حمل و نقل کشور جریان پیدا می کند. این تقاضا از طریق تولید پالایشگاه های داخلی و یا واردات از خارج کشور برآورده می شود. مسأله ای که مطرح است چگونگی جریان این فرآورده ها در شبکه حمل و نقل داخلی برای تأمین نیازهای نقاط مختلف کشور از مبادی عرضه است. موضوع این تحقیق به حمل و نقل بنزین مربوط می شود که از نوع حمل و نقل مرکب یک کالایی است. از نظر مکانی تحقیق برای تمامی کشور ایران و از نظر زمانی مدل ارائه شده مناسب سیستم حمل و نقل سال 1373 است اما مدل به عنوان پایه ای برای طراحی سیستم حمل و نقل بهینه سال های آینده خواهد بود. هدف از یان تحقیق، تعیین میزان حمل ونقل بنزین از مبادی مختلف ورودی و مراکز تولید داخل کشور به مراکز مختلف مصرف است. با استفاده از روش های برنامه ریزی خطی می خواهیم راه کار بهینه را برای میزان حمل بنزین از هر مبداء به هر کدام از مقاصد مشخص کنیم. با توجه به نتایج به دست آمده از مدل برای سال 1373، خط لوله با حمل 65/73 درصد بنزین، 2/35 درصد هزینه را داشته و 45/23 درصد بنزین با 42/56 درصد مجموع هزینه از طریق حمل ونقل جاده ای حمل شده است. سهم حمل ونقل آبی (کشتی) از حمل بنزین 9/2 درصد با هزینه ای معادل 38/8 درصد خواهد بود.