همکاری و تعارض منافع ایالات متحده آمریکا - عربستان در خاورمیانه

Abstract

<em>این مقاله</em><em>به روش تبیینی و از چشم‌انداز نظریه موازنه منافع نشان می</em><em>‌</em><em>دهد که روابط امریکا و عربستان بر الگوی پیچیده همکاری در عین تعارض منافع در حوزه‌های ژئوپولیتیکی مبتنی است. تعارض منافع مانع از ارتقای همکاری‌های دو دولت به اتحادی استراتژیک شده و هم</em><em>‌</em><em>زمان منافع مشترک مانع از فروپاشی روابط دو دولت شده است، بنابراین موضوعاتی مانند توافق‌های تسلیحاتی و یا مواضع متفاوت دو دولت در بحران‌های خاورمیانه به تغیری اساسی در روابط‌‌شان منجر نمی‌شود. همچنین یافته‌ها نشان می</em><em>‌</em><em>دهد که شکل</em><em>‌</em><em>گیری و تداوم پیوندهای دو دولت دلایلی امنیتی دارد و پادشاهی سعودی در بطن این مشارکت، از قدرت امریکا برای مقابله با رقبای منطقه‌ای خود بهره گرفته است و ترس از ایران بویژه در طول دهه گذشته محرکی نیرومند در سیاست‌های خاورمیانه‌ای عربستان بوده است، ترسی که شدت آن ریشه در سوء برداشت</em><em>‌</em><em>ها و آسیب پذیری</em><em>‌</em><em>های پادشاهی سعودی نسبت به ایران دارد، به گونه‌ای که پادشاهی سعودی نفوذ تدافعی ایران را در خاورمیانه نفوذی تهاجمی همراه مقاصدی مخاطره</em><em>‌</em><em>آمیز دریافته است. بر این اساس نگارنده در پایان ضرورت یک مجمع گفتگوی منطقه‌ای در حوزه خلیج فارس را با هدف تخفیف سوء برداشت</em><em>‌</em><em>ها از رفتار و نیات همسایگان خاطرنشان کرده</em><em>‌</em><em>اند.</em>