کاربرد روش دلفی و شیوه‌ی دیمتل در شناسایی و ساختاردهی به متغیرهای اثرگذار بر کیفیت سازه‌ها در تهران

Abstract

در شرایطی که به‌لحاظ وجود مدارک فنی و قانونی، کمیت و کیفیت مهندسان و متخصصان، وجود سازمان‌ها و نهادهای مسئول و نظایر آن کمبود جدی در کشور وجود ندارد، مع‌هذا کیفیت ساختمان‌سازی از نظر مقاومت سازه‌یی در برابر زلزله در شهر بزرگی مثل تهران نیاز به ارتقاء دارد. در نوشتار حاضر بررسی عوامل تأثیرگذار بر کیفیت ساخت و ساز در تهران با اتکاء بر مطالعات میدانی و بررسی نظر خبرگان هدف قرار گرفته است. در این زمینه از روش دلفی (D‌E‌L‌P‌H‌I)مرجع{۱} به‌عنوان روش اخذ آراء خبرگان، و از شیوه‌ی دیمتل (D‌E‌M‌A‌T‌E‌L)مرجع{۱} به‌منظور ساختاردهی نظام‌مند اطلاعات مأخوذه بهره گرفته شده است. این روش‌ها از روش‌های شناخته‌شده در حوزه ه‌ی «تصمیم‌گیری‌های چندمتغیره‌ی گروهی» هستند. در این نوشتار پس از ارائه‌ی کلیاتی از ضرورت‌های تحقیق، شیوه‌های مورد استفاده مختصراً تشریح شده است. سپس، فرایند به‌کارگیری شیوه‌ها در شناسایی، دسته‌بندی و چگونگی اثرگذاری متقابل عوامل بر یکدیگر ــ که ممکن است به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم صورت پذیرد ــ مورد توجه قرار گرفته است. اولویت‌بندی عوامل در چارچوب شاخص‌های ریاضی، از نتایج تکمیلی شیوه‌ی دیمتل است که سپس ارائه می‌شود. در انتها، تجزیه و تحلیل شاخص‌های ریاضی در راستای استنتاج نتایج مدیریتی و کاربردی مورد بحث قرار می‌گیرد.