ارزیابی اثر بازدارندگی دی‌اتانول آمین و تری‌اتانول آمین بر خوردگی فولاد در محیط بتن

Abstract

وجود ترک در بتن مسلح و نفوذ عوامل خورنده احتمال وقوع خوردگی حفره‌یی در آرماتورها را شدیداً افزایش می‌دهد. استفاده از بازدارنده‌های خوردگی یکی از مؤثرترین روش‌ها برای کنترل این موضوع است. در این تحقیق، قدرت بازدارندگی و توانایی کنترل خوردگی حفره‌یی دو بازدارنده‌ی آلی ــ دی‌اتانول آمین )D‌E‌A( و تری‌اتانول آمین )T‌E‌A( ــ با کمک روش‌های الکتروشمیایی مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج نشان می‌دهد که T‌E‌A در ۰٫۴ درصد حجم و D‌E‌A در ۰٫۲ درصد حجم به بهترین شرایط بازدارندگی خود می‌رسند. قدرت بازدارندگی کم‌تر، پایداری بیشتر لایه‌ی مضاعف و انحراف ضریب یکنواختی سطح از حالت ایده‌آل در مدل ارائه‌ شده برای D‌E‌A نشان می‌دهد که این بازدارنده نمی‌تواند همانند T‌E‌A سطح را در برابر خوردگی حفره‌یی حفاظت کند.