عملکرد ژئوتکنیکی سیستم رادیه‌مرکب با ملاحظه‌ی متغیرهای شمع‌های منفصل

Abstract

استفاده از شمع‌های کاهنده‌ی نشست در طراحی فونداسیون رادیه‌مرکب (P‌R‌F)، سبب کاهش تعداد و یا ابعاد شمع‌ها می‌شود. در این حالت امکان ایجاد تنش محوری بالا در شمع‌ها و یا آسیب به اتصالات وجود خواهد داشت. یک گزینه استفاده از سیستم رادیه‌مرکب با شمع‌های منفصل است. در این تحقیق با استفاده از نرم‌افزار A‌B‌A‌Q‌U‌S، ضمن مدل‌سازی سیستم <br><br>رادیه‌مرکب مدل فیزیکی، موارد عملی و مطالعه‌ی موردی، به بررسی نشست، تنش تماسی، و تنش محوری شمع پرداخته شده است. در ادامه، تأثیر ارتفاع شکاف و چیدمان شمع‌ها در پلان بررسی و آرایش بهینه معرفی شده است. <br><br>نتایج نشان می‌دهند که با استفاده از شمع‌های منفصل، نسبت بار شمع‌ها به کل بار کاهش و صفحه‌ی خنثی به اعماق پایین‌تر انتقال می‌یابد. همچنین با کاهش ارتفاع شکاف، تنش محوری بیشینه‌ی شمع و نسبت بار شمع به کل بار افزایش، و با تمرکز شمع‌های منفصل در مرکز رادیه، نشست و مجموع تنش شمع‌ها کاهش می‌یابد.