بررسی اثرات گرسنگی و غذا خوردن بر حجم و ترکیبات تراوشی شیردان در گوسفندان

Abstract

در این بررسی تعداد 10 راس گوسفند نر نژاد آمیخته ایرانی که از لحاظ سن و وزن تقریباً یکسان بودند استفاده شد پس از ایجاد کیسه شیردانی به روش گراسکف اثرات گرسنگی و غذا خوردن بر حجم و ترکیبات تراوشی شیردان ارزیابی گردید نتایج به دست آمده نشان داد که در حالت گرسنگی میزان حجم تراوشی اسیدیته تام و غلظتهای پتاسیم و پپسین در مقایسه با میزان پس از غذا خوردن کاهش چشمگیری داشت در حالیکه میزان PH و غلظت سدیم تراوشی افزایش معنی داری را نشان داد در مجموع 60 دقیقه پس از غذا خوردن میزان حجم تراوشی اسیدیته تام و غلظتهای پتاسیم و پپسین تا زمان پایان آزمایش نسبت به حالت گرسنگی از افزایش معنی داری برخوردار بودند اما در همین زمان میزان PH و غلظت سدیم به طور معنی داری کاهش یافت غلظت کلر تراوشی با وجود افزایش در زمانهای مختلف پس از غذا خوردن اختلاف معنی داری را نسبت به زمان گرسنگی نشان نداد