نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعبدی, کاظمfa_IR
dc.contributor.authorمخیر, باباfa_IR
dc.contributor.authorجلالی, بهیارfa_IR
dc.contributor.authorموبدی, ایرجfa_IR
dc.contributor.authorاحمدی, محمد‌رضاfa_IR
dc.contributor.authorمیرزرگر, سعیدfa_IR
dc.contributor.authorمشکی, بهنامfa_IR
dc.contributor.authorباهنر, علیرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-01T01:09:58Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-10-22T01:09:58Z
dc.date.available1399-08-01T01:09:58Zfa_IR
dc.date.available2020-10-22T01:09:58Z
dc.date.issued2009-12-22en_US
dc.date.issued1388-10-01fa_IR
dc.identifier.citationعبدی, کاظم, مخیر, بابا, جلالی, بهیار, موبدی, ایرج, احمدی, محمد‌رضا, میرزرگر, سعید, مشکی, بهنام, باهنر, علیرضا. (1388). شناسایی و بررسی انگل‌های منوژن آبشش شانک ماهیان زردباله‌(Acanthopagrus latus Houttuyn, 1782)‌وحشی و پرورشی سواحل خلیج فارس. مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research), 64(4)fa_IR
dc.identifier.issn2008-2525
dc.identifier.issn2251-6190
dc.identifier.urihttps://jvr.ut.ac.ir/article_20498.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/449467
dc.description.abstractمنوژن‌ها عمدتاً انگل خارجی ماهیان می‌باشند که در میان ماهیان آب شیرین ایران نیز شیوع بسیار بالایی داشته و هر ساله باعث بروز خسارات اقتصادی زیادی در بچه ماهیان و در مواردی ماهیان پرواری ومولدین می‌شوند. هدف از انجام این تحقیقق جداسازی و شناسایی انگل‌های منوژن آبشش شانک ماهیان زرد باله وحشی و پرورشی خلیج فارس بود. در این تحقیق که به مدت یک سال از پاییز 1385 تا پاییز 1386 بر روی مجموعاً 276 قطعه ماهی انجام گرفت دو گونه انگل منوژن پلی لابریس آنجیفر‌ ‌و لاملودیسکوس آکانتوپاگری‌ ‌برای اولین بار جداسازی و مورد شناسایی قرار گرفتند. درصد آلودگی به انگل پلی لابریس آنجیفر‌ ‌در کل شانک ماهیان وحشی و پرورشی مورد بررسی 3/12 درصد و شدت آلودگی نیز 62/2 ± 76/2 درصد بود. در ماهیان پرورشی جزیره هنگام درصد آلودگی 5/12 و شدت آلودگی 78/0± 43/2 و در بندر امام نیز به ترتیب 60 درصد و 98/3 ± 50/6 بود. بیشترین درصد آلودگی به انگل پلی لابریس آنجیفر‌ ‌در فصل بهار و کمترین آن مربوط به فصل پاییز بود. بیشترین شدت آلودگی نیز در فصل تابستان مشاهده گردید. درصد آلودگی به انگل لاملودیسکوس آکانتوپاگری‌ ‌در شانک ماهیان وحشی و پرورشی مورد بررسی 5/6 و شدت آلودگی 73/5 ± 33/6 بود. در ماهیان پرورشی در قفس بندر امام نیز درصد آلودگی 60 و شدت آن 07/2 ±50/5 بود. بیشترین درصد و شدت آلودگی به این انگل در فصل زمستان مشاهده شد. این انگل در ماهیان پرورش در قفس جزیره هنگام جداسازی نگردید. در بررسی رابطه بین تغییرات آلودگی به انگل منوژن با وزن ماهیان نیز مشاهده شد که با افزایش وزن بر درصد آلودگی به این انگل ها افزوده می شود. ضایعات آسیب شناسی مشهود انگل پلی لابریس آنجیفر‌ ‌ازدیاد سلول های جامی، در آبشش شامل خونریزی و اتساع لاملای اولیه و چسبندگی لاملاهای ثانویه بود.fa_IR
dc.format.extent251
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانfa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانen_US
dc.relation.ispartofمجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research)fa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Veterinary Researchen_US
dc.subjectآبششfa_IR
dc.subjectپلی لابریس آنجیفرfa_IR
dc.subjectخلیج فارس.fa_IR
dc.subjectشانک زردبالهfa_IR
dc.subjectلاملودیسکوس آکانتوپاگریfa_IR
dc.titleشناسایی و بررسی انگل‌های منوژن آبشش شانک ماهیان زردباله‌(Acanthopagrus latus Houttuyn, 1782)‌وحشی و پرورشی سواحل خلیج فارسfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentدانشکده دامپزشکی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده دامپزشکی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentواحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزادfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده بهداشت دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده دامپزشکی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده دامپزشکی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده دامپزشکی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده دامپزشکی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.citation.volume64
dc.citation.issue4


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد